Ömrünün uzun yıllarını Gevrekli İlkokulu’nda durarak değil; Okulun her işine koşarak geçiren ENVER KARACA Ağabeyimin mezarı başında...
Bir bahar gibiydi hizmet ehliydi
Kış demez yaz demez koştu yıllarca
Tembeller ehlince o bir deliydi
Kış demez yaz demez koştu yıllarca
Gevrekli İlkokul öğrencileri
Onun taşıdığı gül incileri
Kahramanca koştu dâim ileri
Kış demez yaz demez koştu yıllarca
Ondan sorulurdu odun kömürü
Soba yakmak ile geçirdi ömrü
Koşardı,horozlar demeden “Ürü”
Kış demez yaz demez koştu yıllarca
Yürürdü sakince okul önünde
Hile bilmez idi yoktur dününde
Kimi acı günde kimi düğünde
Kış demez yaz demez koştu yıllarca
O bir biricikti insanlık demi
O bir küheylandı tutamaz gemi
Cennete koşası cennete emi!
Kış demez yaz demez koştu yıllarca
Yanlışta olmadı oldu hep hakta
Şimdi o berzahta; son bir durakta
CEYHÛNİ ne diye şimdi uzakta
Kış demez yaz demez koştu yıllarca
19.09.2024
CEYHÛNİ
(Mustafa AVCU)
