Kayıplarımız çok,
Acılarımız büyük.
Lakin bir dert ne denli büyük olursa olsun çaresi de vardır.
Var da hani, nerede, ne zaman, nasıl?
?
Çare insan?
Evet, çare aklı, imanı ve vicdanı olan, sorumluluk bilincine ulaşmış insan?
Ancak böyle bir insan söyleyebilir diye düşündüm yazıma başlık olarak seçtiğim bu sözü.
Nitekim buldum da?
Söz, Muhammed Varol Öztürk?ün birbirinden güzel şiirlerinden birinin adı. Şairin diğer şiirleri de çok güzel! Mesela ?İnadına Yaşayacağız ve Seveceğiz İnadına??, ?Çocukları Küçük Kurşunlarla mı Vururlar Anne??, ?Yak Gitsin? bunlardan.
İlk defa dinlediğim bu şiirde şairin dile getirdiği düşünce ve duyguları çok etkileyici buldum. Sözün gücüne inanan biri olarak şiirin bende hâsıl ettiği düşünce şu oldu: Tüm kayıplarımızın, tüm acılarımızın, tüm ıstıraplarımızın üstüne bizi akl-ı selime götürecek, derde deva yerine geçecek bundan daha etkili bir reçete olamaz her halde!
Doğrusu, duygu ve düşüncelerime fazlasıyla tercüman oldu bu şiir. Yaşadığımız her yerde hasretini duyduğumuz güzelliklerin çoğalmasına küçücük bir katkıda bulunması umuduyla şiiri sizinle paylaşmak istedim.
SEN YOKSAN KİMSE YOKTUR
Her şey ilk adımla başlar.
Dönüp dönüp bakma ardına,
Çünkü senin yürümediğin yoldan yürümez hiç kimse.
Ve yürümüşsen bir kez, menzil de sana yürüyecek göreceksin.
Yol vardır derde salar, yol vardır müptezel kılar.
Kitap'tan çıkıp Kitap'a ulaşmıyorsa yol dediğin, salla gitsin.
Kitap'a yolcu olmayan yolcu olamaz aşka.
Yürüyeceksin, aşkı bileceksin, sonra kendini, yol olacaksın sonra.
Gözlerini koru, dilinle susup yüreğinle konuşabildiğin gün
ihtiyacın olmayacak kelimelere.
Bir çift söz olacak iki damla gözyaşın,
kayacak açılmış avuçlarına, üçüncüsünü kendine saklayacaksın;
hayat seni gözlerinden tanıyacak.
Ama şimdi konuş.
Sen susarsan ancak sövgüler çoğaltır bu adamlar.
Sen konuşmazsan kulaklar işitmez, yürekler sarsılmaz.
Sen eğilip su vermezsen bir çiçeğe eğer
yanar kavrulur yeryüzünün tüm yeşili.
Sen öpmüşsen bir gülü yanağından, solmaktan utanır.
Sen okşamazsan, hiç kimse okşamaz hiçbir yetimi.
Ucuz kahramanlıkları geç, yalakalıklara eyvallah etme.
Bil ki en büyük kavgaya kendiyle tutuşur insan
ve sen savaşmazsan savaşmaz, savaşamaz hiç kimse.
Sil bütün isimleri, zincirleri kır.
Bil, bazı savaşların kahramanı yoktur.
Kendini bil, adını unut, yüreğini koru.
Meydana gel, meydana dur.
Unutma, sen yoksan kimse yoktur!
Muhammed Varol Öztürk
Selamların en güzeliyle?
Hacı Halim Kartal 31 Ekim 2011
