Akrabalık ile ademin
Bir başka açıda imtihanı
En huzur bulduğu budur mekanı
Öncelikle bu insanın açar ufkunu
Yıllarca büyüdün beraber
Uyudun aynı yatakta
Gizli gizli ağladın belkide onunla
Beraber güldün silindi göz yaşın onunla
Az mı kaşık salladın tavaya
İçtiği suyun kaldı izi kaldı bardakta
Aynı bardakta suyu içtin kana kana
Duyduğun lezzeti duyamadın daha
Koşarken ona
Silmedi mi yüzünü taramadı mı saçını
Ayakkabını yaşını çamurunu
Eli ile temizleyip kurulamadı mı
Aynı sobanın etrafında
Dizilip beklerken sofrada
Ekmeği bölüp uzatmadı mı
Az kalan yemeği önüne doydum diye sürmedi mi
Belkide kırdığın lambanın şişesini
Yada pencerenin camını
Kurcalayıp bozduğunu radyoyu
Ben yaptım diye temize çıkarmadı mı seni
Kavga ettiğinde
Koşup gelip ağlayarak anlatmadın mı
İlk gördüğünde bunun sormadı mı hesabını
Dağ gibi güvenip onunla duymadın mı güveni
Kim bunlar kim diye istersen sor kendine
Tara geçmişini tek tek hatırla
Gelir elbette varsa insanlığın aklına
Kardeştir, bacıdır, abidir, abladır
Diğer adıyla ananın babanın emaneti ailendir
Bil bunu
Yıkma bozma heder etme boş yere onu
Çünkü yok tekrarı gelmez anan baban bir daha geri
