Yirmi bir yıl önce yine böyle bir Öğretmenler Günü akşamı, bir öğretmen olarak, Öğretmenler Günü’nü kutlama adına vazifemin de olduğu o gün, ruhunu Rahman’a teslim etmiş olan yiğit insan; rahmetli babama hasretle ve ruhuna binler Fatihalarla…
Yirmi bir yıl önce tam da bu gece
Rahmet-i Rahman’a ermiştin Babam
Belki de öyle ki; gülce netice
Bir cennet mekâna girmiştin Babam
Böylece girse de firak araya
Büyük metanetle girdin sıraya
Belki de varırken eşsiz saraya
Bizlere son dersi vermiştin Babam
Duruşunla bize dersler verirdin
Bilmeyiz belki de sessiz erirdin
Büyük insan idin, hizmet eriydin
Ebed güllerini dermiştin Babam
Şimdi yine bugün; Yirmi Dört Kasım
Yine de dostçayız değiliz hasım
Olsa da dünyada çok Molla Kasım
Geleceği çokça görmüştün Babam
Devlet adamıydın, sevdan milletti
Sence tembel olmak büyük zilletti
Elbet ki şu ölüm; olacak, netti
Oraya sevdalar örmüştün Babam
CEYHÛNİ oğlunum, okurum rahmet
Rahmeti bulasın kalksın tüm zahmet
Arkadaşın ola mahşerde Ahmet*
İşleri o yolda sermiştin Babam
24.Kasım.2023
CEYHÛNİ
(Mustafa AVCU)
-------------------------------------------------
*Aleyhisselâtü Vesselam
