Depremin ardından geçenlerdegörev yaptığım Tokat’da memleketim Malatya'yaikinci defa ziyarete gittim.İlk gidişimde depremin acısı oldukça taze ve yeni olduğundaçok fazla duygusal durum taşıyordum. Bugidişimde ise neredeyse depremin üzerinde4 ay geçmişti, bu nedenle biraz daha gerçekçi ve durumu kabul eder bir ruh haline sahiptim.
Malatya’ya girişte depremin yarattığı tahribatın maddi yönünü görülse de asıl yarattığı manevi tahribatın içimdeki acısının yine de tarifi yoktu. Adeta ağır yaralı birine veya can çekişen bir hastaya yaklaşırcasına bir duygu yüklüydü içimde.Bir yandan özlem bir yandan acıma diğer yandan da bundan sonra ne olacak kaygısı tüm vücudumu benliğimi kaplamıştı.
Malatya doğunun batıya, batının doğuya açılan kapısıdır. Malatya doğu’da batı’yı batıda doğuyu savunur.Malatya’da maneviyat had safhada olup devlet millet bayrak sevgisi tavan yapmıştır.Vatan savunması söz konusu olduğunda hiç tereddütsüz tüm malatyalıların en önde olacağına inancım tamdır.
Bu duygu ve düşünce ilekadimşehrimizin bu denli yara almış olması adeta terk edilmiş bir pozisyonda olmasının dahazmedilir bir yanı da yoktur.
Şehre girdiğimizde trafiğin az da olsa aktığını görünce bir nebze rahatlayarak ümitlendim. Mahallemiz Karakavak’a girince de hareketliliğin başladığını gördüm. Bir yandan insanlar az hasarlı binaların tamiratına girişmiş diğer yandan ev arayan insanların telaş ve heyecanı görülüyordu.Alışveriş merkezlerinin çoğu kapanmış tedarik zincirindeki aksaklıklar hala devam ediyor olması zorluklara zorluk katıyordu.
İhtiyaç duyduğun başta emtia olmak üzere hizmetleri nerede nasıl alacağını bilinmiyor bu konuda bir an önce aksaklıkların giderilmesi gerekiyor.Hasarlı binalarının çatı tamiratı başta olmak üzere yoğun bir şekilde tamiratları yapılıyorsada, dairelerin iç mekanlardaki deprem tahribatının da giderilmesi gerekiyor. Ağır hasarlı binalar ise adeta harabeye dönmüş vaziyette kapı pencereleri sökülmüş bu binalar kaderine terk edilmiş. Bunların bir an önce yıkılması lazım ve enkazlarının öncelikle kaldırılması elzem olmuş artık.
Bu binalardaki bazı ortak mahalerde bulunan tesisat ve makinelerin tasfiyesi de sorun teşkil ediyor, bunları kimler satın alacak kim satacak nasıl paylaşılacak bir muamma ya dönmüş bulunuyor.
Ortak alanların tamiratı ve yeniden işlerliğe kazandırılması için paydaşların birlikte hareket etmesi gerekiyor.İşte bu birliktelik daha önce sorumluluklarını yerine getirmemiş olan paydaşlar açısından da yeniden bazı sorunları beraberinde getiriyor. Bir kısmı paydaş vurdum duymaz davranarak duyarsız olması durumunda bu sorun daha da büyüyeceği aşikardır. Mahallemizdeki depremin yıkım sonrası manzarası bundan ibaret.
Malatya merkez ile ilgili izlenimlerimi ise inşallah ilerleyen günlerde burada paylaşma imkanı buluruz. Saygılarımla
