Şu deprem bize neleri hatırlatmadı dostlar. 06.02.2023 tarihinde beri yaşadıklarımıza acı acı şahit oluyoruz deprem üzerimizden silindir gibi geçti gitti.
İzlerini yıllar boyunca üzerimize taşıyacağız mezar taşlarında okuyacağız dalgın dalgın yıkılan dağılan binaların yerlerine bakacağız yapamadıklarımıza hayıflanacak, yaptıklarımızdan ders çıkartmaya çalışacağız. Yaşam kalitemiz düşecek yaşam standartlarımız aşağılara inecek, sahip olduklarımızın elimizden çıkışlarına içten içe hep üzüleceğiz.
Bunlar maddi kayıplarımız olsa da bir de manevi kayıplarımız var ki hem de nasıl. Anamızı, babamızı, eşimizi, ablalarımızı, kardeşlerimizi, çocuklarımız bil cümle dostumuzu kaybettik. Onların feryatlarını enkaz altında gelen seslerine şahit olduk. Hala kulaklarımızda çınlamaktalar ve ömür boyluda çınlamaya devam edecekler. Bir kısım kayıplarımızın naaşlarına bile ulaşamadık. Onları hiç bir zaman unutmayacağız.
En basitinde yıllarca alıştığımız ısındığımız, bir ev gibi olduğumuz komşularımızla artık ayrı kalacağız. Ayrı ayrı yurtlar edinip yeni komşular edineceğiz, onların bize bizim onlara alışmamız ısınma mız belki yıllar alacak. Mahallemizin bakkalından tutun da muhtarına kadar bir dizi kurumlar ve insanlar değişecek.
Her gün gidip geldiğimiz yorumunuz, otobüs durağımız, değişecek o yolları arayacağız. Hiç unutmam gençliğimde babamın evinden ayrılıp kendi evime taşındığımda yol güzargahım değişmişti. Aylarca yolumu uzatsa da eski kullandığım güzergahı kullanırdım. Yeni güzergaha alışmam yıllarımı aldı.
Şimdi bu gibi dramlar tekrar yaşayacağız her şeyden önemlisi de evimizde artık tabiri caizse diken üstünde oturacağız en ufak bir sarsıntıda heyecanımız tavan yapacak. Gözümüz tavandaki lambada olacak, sürekli onu kontrol edeceğiz, deprem oluyor mu diye.
Bitmedi depreme dayanarak yıkılmamış evlerimiz yurtlarımız mekanlarımız artık eskisi gibi değeri taşımayacak belki de deprem gördü diye ikinci sınıf mal muamelesi görecek. Buralara kiracı ararken, bulamayacağız evlerimizi kiraya veremeyeceğiz iş yerlerimizi kiraya veremeyeceğiz satılma durumunda müşteri bulmada zorluk çekeceğiz.
Bir ömür boyu bel bağladığımız mülklerimiz ile birlikte kaybolan sönen hayallerimizin arkasında gözyaşı dökeceğiz. Hayalleri kurulan düğün dernekler kurulamayacak bir başka bahara kalacak tabi kurulabilir ise oda.
Çocuklarımızın okulları, öğretmenleri değişecek arkadaş ortamları allak bullak olacak. Bütün bunlar yeri ve zamanı geldiğinde hiç şüphesiz yaşayacağız. Bunlarla haşır neşir olacağız ve bunları yaşarken bu olacakları bizlere yaşatanlara vebal ve sorumlulukları olanlara, elbette ki daima buğz edeceğiz. Sadece buğz etmekle de kalmayacak ve ömür boyu da bu olanları asla unutmayacağız. Hatırlarken tüylerimiz diken diken olacak ve aynı duyguları yaşayacağız.
Onarın lanetleyerek hatırlayacağız ve her zaman bunlara üstadın dediği gibi “zalimler için yaşasın cehennem “ diyeceğiz.
