Yalan mı gerçek mi?
Hayatımız; yalanlarla gerçekler arasında sürüp giden tartışmalarda biraz o tarafa biraz bu tarafa hak vererek yahut biraz o tarafın söylediklerini biraz da bu tarafın söylediklerini haklı bularak, sonuçta ise hakikatten epeyce uzaklaşmış olarak bir sarhoşun sendeleyerek yürümesine bezer bir şekilde geçip gidiyor.
Okumak için rahmetli babaannem ?iğneyle kuyu kazmak? derdi. Şimdi artık televizyonlar var. Hem de yüzlerce kanal emrimize amade.
Ne lüzumu varmış okumanın? Babaanne, yani seninki de laf mı?
Televizyonlarda bütün geçekler her şey konuşuluyor. Sonracığıma bütün gazete yazarları da oralarda yazdıklarını söyleyip duruyorlar.
Bu durumda yegâne bilgi kaynağı medya olan adam şu biçimde konuşuyor:
?Televizyonda gördüm kardeşim, orada konuştular. Yalan mı?
Söylediğinin doğruluğuna inandırıcılık katmak için böyle söyleyenimiz öyle çok ki!
Ama şu şekilde konuşan o kadar çok değil artık günümüzdeki tartışmalarda:
?Şu yazarın şu kitabında okudum.
?Orada bu olay şu şekilde anlatılıyor veya bu konuda şöyle deniliyor.
?Aksini ispatsa niyetin bir kaynak adı da sen söyle!
***
Kim haklı?
Bu eski plaktan arada sırada dinlemek zorunda bırakıldığımız sesler kulaklarımıza bu defa daha cızırtılı mı gelmeye başladı ne, yoksa bana mı öyle geliyor? Şu uğursuz ?tahliye?ler başlayalı gene adaletle, yargıyla yatıp kalkmaya başladık.
?Katilleri salıverdiler!
?Yasadan yararlanmışlar!
Bu memlekette gerçekten yasalar en iyi kimleri koruyor ki, desem çok abuk bir laf mı etmiş olurum? Ama böylesi düşüncelerin aklıma gelmesine de bir türlü engel olamıyorum ne yapsam, nerelere gitsem.
Önceki yılı veya yılları boş verin, son on günün tartışmalarına bir bakın, yargı konusunda etkili ve yetkili kimseler kim ne demiş.
Yargı:
? Adaletin iş yükü çok fazla, hâkim ve savcı sayısı yeterli değil, mahzenler dolusu dosya var, elli bini daha zarfından çıkarılmamış.
Hükümet:
? Hâkim ve savcı açığını kapatmak için yaptığımız her girişim yargı tarafından engellendi, iptal edildi veya yürütmesi durduruldu.
- ?
Geçe yıllardan sürüp gelen tartışmalar birkaç derecelik açı farkıyla yeni yılın ilk günlerinden beri yeni bir ivme kazandı. Milletçe sanki bir münazara yarışması izliyoruz; lakin bu yarışmanın şahici münazaradan farkı, muarızların tartışmayı aynı mekânda bir jüri önünde yapmamaları.
Şimdilik ne zaman biteceği belli olmayan bu münazara devam ediyor. Görünen o ki bu yarışmadan en kazançlı çıkacak olanlar; bir şekilde yasadışı iş ve eylemleri sebebiyle içeride tutulup da uzunca bir süre yüce adaletimiz tarafından kendilerine, ?Kardeşim, senin işlediğin haltlara uyan ceza şu, şu kadar yatmadan gün yüzü göremezsin? denilemediği için salıverilenlerle izlenme rekorları kırmaktan başka dertleri olmadığı için bu münazarada tarafları ateşleyerek izleyicileri bir şekilde ekran karşısında kilitlemeyi başaran kanal sahipleri.
Gerçekten kim haklı?
Yargıtay başkanı Hasan Gerçeker mi, Adalet Bakanı Sadullah Ergin mi?
Adam on yıl yatmış; ama hakkında mahkûmiyet kararı kesinleşmemiş.
Şimdi bu şekilde yatan mahkûmlar bir bir salıveriliyor.
Gazetelerde manşet: Katiller, teröristler dışarı komutanlar içeri!
Hükümet ile yüksek yargı arasında son yıla damgasını vuran mücadelenin yansımaları denilebilecek bu yaşananlar, büyük ölçüde kamuoyunun vicdanını yaralıyor ve ?adalet? duygusu da tarumar oluyor. Velhasıl?
Yargıla, dert.
Tutukla, dert.
Salıver, dert.
Yani?
Bir dert ki?
Tam da ?Bir garip Orhan Veli?nin dediği biçim:
DEĞİL
?Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...
Dayanılır şey değil?
Böyle bir ahval ve şerait içinde yüreğimizi ferahlatacak ne denir bilmem ki!
En iyisi yargıya düşmemek için elimizden geldiğince mücadele edip dua etmek her halde.
Allah yardımcımız olsun!
