Öğrenmek, başarmak insana mutluluk verir, itibar ve istikbal kazandırır.
Başarılı olmak istemeyen öğrenci yoktur. Buna rağmen bazıları derslerden zayıf alır, sınıfta kalır ve okulu terk eder.
Öğrenmek ve başarmak herkesin isteği olmasına rağmen neden bazı öğrenciler başarısız olur?
Doğru bir yol haritası takip etmedikleri için.
Başarı için doğru bir yol haritası nasıl olmalıdır?
Stephen R. Covey, Etkili İnsanların 7 Alışkanlığı adlı kitabında, çok önemli bir prensip belirler:
?İşleri önem sırasına göre yapmak.?
Yeniden öğrenci olsaydım işlerimi önem sırasına göre yapmayı çok önemserdim.
Bir öğrencinin en önemli işi dersleridir. Dersler hayatın merkezinde olmalıdır. Sonraki işler daha sonraya bırakılmalıdır.
Başarı ve motivasyon konferanslarından sonra öğrencilerle sohbet ederiz. Hemen her öğrenci başarılı olmak için çok çalışmak gerektiğini söyler.
Ben tersini iddia ederim.
Başarılı olmak için çok değil düzenli çalışmak gerekir.
Geçen yılın eşitlik ağırlıklı puan türünde Türkiye birincisi Mücahit Erdoğan, kendisiyle yapılan röportajda, ?Türkiye birinci olmak kolay değil, çok mu çalışıyorsun?? sorusuna şu cevabı verdi:
?Hayır, çok değil, düzenli çalıştım. Her gün üç saat çalışırım.?
Düzenli çalışmak plan yapmakla olur.
Uygulanabilir bir plan yapmak ve uygulamak başarı ve mutluluğun en önemli şartı.
Bazıları ders çalışmayı ?zor? bir şey zannederler.
Zorluk ve kolaylık göreceli kavramlardır.
Bazıları ders çalışmayı ve yeni bilgiler öğrenmeyi sıkıcı bulurlar.
?Sıkıcılık? göreceli bir kavramdır.
Nefis tembellikten yanadır. Çalışmak, çabalamak, hele de bir plan yapıp disipline girmek istemez.
Paradigmayı değiştirirseniz öğrenmeyi, çalışmayı, disiplini zevkli ve eğlenceli kabul edebilirsiniz.
Her öğrenci kendisine şu önemli soruyu sormalıdır:
? 10 sene sonra nerede olacağım ve nasıl biri olacağım??
Eğer 10 sene sonra:
Sevdiğim bir mesleği yapmak istiyorsam
İtibarlı biri olmak istiyorsam
Kendime saygı duymak istiyorsam
Kendime, aileme ve çevreme faydalı biri olmak istiyorsam
Daha zeki ve hafızası kuvvetli biri olmak istiyorsam programlı ders çalışmalıyım.
İşsiz güçsüz veya sevmediği bir işi yapan, kendisine saygısı olmayan, kimsenin değer vermediği, kimseye faydası olmayan biri olmayı kimse istemez. Buna rağmen öğrenciyken doğru bir yol haritası takip etmeyenlerin çoğu sevmediği işi yapan mutsuz insanlar olurlar. Hatta birçoğu ömür boyu can sıkıntısından kurtulamaz; can sıkıntısını zihninden kovmak için kendisini alkole, uyuşturucuya, kahve köşelerinde kâğıt oyunlarına kaptırır.
Öğrenci olsam 10 yıl sonrayı düşünerek kendime çalışma planı yapardım. Bir A 4 kâğıt alarak en üstüne şöyle yazardım:
ÖĞRETMEN VE YAZAR OLMAK İSTİYORUM.
Hedefime ulaşmak için planlı çalışmam gerektiğini biliyorum.
Çalışma planı.
1. Saat: 17-18.
On dakika ara.
2. Saat: 18.10-19.
Bir saat yemek arası ve dinlenme.
3. Saat: 20-20.50
On dakika ara.
4. Okuma saati: 21-21.30.
Başarımın planlı çalışmama bağlı olduğunu biliyorum. Mazeretlere sığınmayacağım.
Parolam şu: Üşenme! Erteleme! Vazgeçme. Tarih ve imza.
Bu satırların yazarı şu anda öğretmen ve yazar. Sevdiği işi yapan, hayatından memnun birisi.
Böyle bir planı seminerlerimde ve derslerimde öğrencilere anlatıyorum. Bazı öğrenciler itiraz ediyor:
?Hocam, diziler var, şu var, bu var.?
?On sene sonra ulaşmak istediği hedefe dizilerin faydası var mı??
Yeni öğretim yılında bütün öğrenci, öğretmen ve eğitim camiasını başarılar diliyorum.
Beyin Vitamini: Öğrenme ve başarıyı eğlenceli ve mutluluk verici hâle getirmek için paradigma değişimi şart. Bunun için Prof. Sefa Saygılı, Doç. Ali Akben ile birlikte yazdığımız ?Dehanı Keşfet, Zekânı ve Hafızanı Geliştir? isimli kitabı; kendisine iyi bir model belirlemek isteyen öğrencilere de Doç. HalitErtuğrul?un ?Ateşte Yeşerdim?, Muhammed Bozdağ?ın ?Düşün ve Başar? isimli kitaplarını tavsiye ederim. İrtibat: 444 24 14 Moral-Kitap servisi.