07.01.2013 tarihinde yine buradan; “Devletin Şefkatine Vasıta Olan Bir Kişilik” başlığıyla Kaymakam Sayın Tuncay SONEL ile ilgili düşüncelerimi yazmışım.
O yazımı tekrar okuduğumda, aslında Sayın Kaymakamımız hakkında çok az şey yazmışım. Sonraki günlerde kendisini tanıdıkça ve yaptıklarına şahitlik ettikçe çok daha fazlasını hak ettiğini daha iyi anladım.
Kendim, yaklaşık üç yıla yakın bir zamandır Konya’da bir derneğin şube başkanlığını yapıyorum. Bin civarında üyeye sahib derneğimizin yönetiminde olduğumuz süre içinde diğer yönetimdeki arkadaşlarımız ile birlikte neler çektiğimizi bir Allah bilir bir de kendimiz.
Sıkıntılar asla bitecek gibi değil. Mesaimizin büyük bir bölümünü hem de gönüllülük esasına dayalı olarak yani yaptığımız bu işten dolayı bir tek kuruş dahi gelir temin etmededen yaptığımız halde aldığımız eleştirilerin haddi hesabı yok. Bizler toplum olarak eleştirmesini çok iyi becerebilen bir yapıya sahibiz. Ama “gel elini taşın altına sen de koy” dendiğinde alınan cevaplar genellikle olumsuz olur ve kimse o yükün altına girmeyi kabul etmez. Demem o ki kendi çapında bir derneği yönetmek bile çok büyük zorluklar içermektedir.
70 bin nüfuslu bir ilçenin yöneticisi olmak, herkesin derdine çare bulmaya çalışmak, bunu yaparken normal rutini bırakıp, daha fazlasını yapmak, buna rağmen yine de eleştrilmek, suçlanmak, daha fazlasını istemek... Her şeye rağmen hızından milim eksiltmeden, bütün bu eleştirlere kulak tıkayıp, doğru bildiğin yolda ilerlemek... Sanırım bunu başarabilmek herkesin harcı olmasa gerektir. Bunu başarmak Tuncay SONEL gibi kişiliklere mahsus meziyetlerdir. O da başkaları gibi makam koltuğunda oturabilir, kapıya bir nöbetçi diker kapısının önüne çelikten bir duvar ördürebilirdi. Kimse de ona “neden böyle yaptığının hesabını soarmaz, soramazdı.” Ama o , vaktinden az bir kısmını kendisine ve ailesine fazlasını insanlığa ayırdı.
19 Mart 2015 tarihinde Avrupa Birliği Bakanı Sayın Volkan BOZKIR, tüm STK’larla buluşmak üzere Konya’ya gelmişti. Toplantıya biz de davetliydik. Sayın Kaymamakımız Tuncay SONEL’i gördüm salonda... Nüfusuna kayıtlı olduğum ilçenin kaymakamı olması sebebiyle kendisine; “hoşgeldiniz” demek üzere yöneldiğimde, beni görür görmez kollarını açarak üzerime doğru gelişini ve o içtenliğini anlatmaya kelime bulamıyorum. Kaymakamımızn bu halini, eski yönetim anlayışlarıyla izah etmeye imkan var mıdır acaba?
Buluşmamızda “Sayın Kaymakam’ım derneğimiz üyesi 60’a yakın kişiyle Seydişehir’e gezmeye geleceğiz” dediğimde hiç tereddüt etmeden; “misafirim olun, sizi bnekliyorum. Size odamda çay ısmarlarım” deyip ziyaretimiz esnasında daha fazlasını yapmış olması, bizlere göstermiş olduğu misafirperlek görülmeye değerdi. Kendi ilçemi yöneten böyle bir şahsiyetin varlığını görmekten gurur duydum o gün.
Bu vesileyle o gezimizde bize kucaklarını açan Seydişehir Askerlik Şube Başkanımız Sayın Kamil GÜNGÖR’e ve personeline de teşekkür ediyoruz. Ona da yeni görev yeri olan Ankara’da başarılar diliyoruz.
Kaymakam Sayın Tuncay SONEL, Seydişehir’de göreve başlar başlamaz, ilçe merkezinde, kasaba ve köylerde ne kadar engelli vatandaşımız var ise hepsinin derhal kayıt altına alımakla başlamış işe... Yaşlılara, yardıma muhtaç yoksullara, anasız babasız öksüz ve yetimlere, yeni evlenen gençlere, yılın her günü ilgi göstermek, bütün vatandaşlara kapısını sonuna kadar açık tutmak Anadolu insanının pek de alışık olmadığı konulardı ondan önce.
Kendisi ile yaptığımız bir görüşmede, bizzat şahitlik etmiş olduğum bir olayın hala etkisi içindeyim. Biz Kaymakamımızla görüşme yaparken içeriye bir bayan girdi. “Kaymakamım ben falanca mahallede kurs öğretmeniyim. Geçenlerde bizim mahalleye gelmişsiniz (o mahalle Seydişehir’e 25 km uzaklıkta) ama bize uğramadınız. Bu yüzden ben ve öğrencilerimle birlikte öğrenci velilerim size kırıldık” diyerek yüksek perdeden sitemlerini iletti. Kaymakam Bey onu can kulağıyla ve gülümseyerek dinledi ve ”ilk fırsatta mahalleye sırf sizin kursu ziyaret etmek için geleceğim” deyip öğretmen hanımı ikna edip gönderdi. Sanırım orada yarım saat kadar kaldık ve bu zaman zarfı içerisnde en az on kişi kapıdan rahatlıkal girip dertlerini ilettiler ve çözüm bularak geri döndüler.
Ben inanıyorum ki şu an Seydişehir halkı kaymakamlarının gidişine ağlıyorlardır. Özellikle yardıma muhtaç, engelli olanlar, öksüz ve yetim olanlar büyük bir suskunluk içerisindedirler ama yine inanıyorum ki, Kaymakam SONEL’in ektiği tohumlar yeşermeye, attığı temellerin üzerine yeni ve güzel katlar çıkılmaya devam edilecektir.
Sayın Kaymakamım yeni görev yeriniz Bandırma’ya siz gitmeden isminizi ve naımnız ulaştırdık. Sizi orada çok güzel insanlar kucaklarını açmış bekliyorlar. Eminim ki hizmetlerinize o şirin kasabamızda çok daha yüksek bir azim ve şevkle devam edeceksiniz. Allah sağlığınızı bozmasın, azminiz ve şevkiniz kırmasın.
Tüm Seydişehir size duacı.
Tayyar Yıldırım
