“BU ŞEHİR SAHİPSİZ ARKADAŞ…”
(Tenzih ile)

Muhatap olduğum er kişilerden duyardım.
Artık her kişiden duymaya başladım…
“Bu şehir sahipsiz arkadaş”

Kim neyi düşünürse düşünsün. 
Kim bu meseleye önyargısına mahkum bir bakış açısı ile bakarsa baksın. 
Kim iddiamı hangi kötü emeline fırsat bilirse bilsin…
Kim haklı çıkmak için hangi alçak savunma mekanizmasına girerse girsin…
Kim manipüle ederse etsin…
Feriştahı konuşsun, trolleri destek versin…
Bu şehir vallahi de sahipsiz, billahi de sahipsiz, 
Ne dalımız kaldı, Ne budağımız…

Bana kimse yok efendim biz bu şehrin sahibiyiz maval okumasın, 
Ben nice bakan nice Başbakan nice cumhurbaşkanından bizzat duydum “Hadi gidin kardeşim Seydişehir’in bakanı biziz, başbakanı biziz, vekili biziz… şehir bizim şehrimiz diyen…

İmamından, öğretmenine, muhtarına, Meclis üyesine, Belediye Başkanına, Kaymakamına, vekiline , hukukçusuna, çöpçüsüne, sucusuna, şucusuna bucusuna kimin ne kadar emeği hizmeti geçmişse bu şehre; kimseye nankörlük etmem…

Zerre miktarı, mıskal miktarı bu şehre kim ne kazandırdıysa, 

Sonucu ne olursa olsun,
kim samimiyetle gayret etmişse Rabbim bu dünyada da öteki dünyada da karşılığını versin. 

Amma kardeşim,
Lime lime kopuyoruz,
Kimse ahkam kesmesin 
Kesecekse ahkamını delilleri ile kessin, 
Vallahi bitmez billahi bitmez, 
Vurdumduymazlıklarınız, 
ne taze kitabıma, ne köşelerime sığar
Perde arkası, pejmürdelikleriniz 

Kim bu şehrin kendisine verdiği imkanları gözardı ediyorsa Allah onu tökezletsin
Kim idare-i maslahatı seçiyorsa,
Kim bu milleti aptal yerine koyuyorsa, 
Kim zerre miktarında görevini kötüye kullanıyorsa,
Kim bu memleket için ölüyor gibi görünüp yan gelip yatıyorsa, 
Kim hak yiyorsa, 
kim hukuk çiğniyorsa
Kim iftira atıyorsa,
Kim bunlara prim veriyorsa
Susarsam namerdim…

Canım sağ oldukça rahmetli babam
Susarsam, hakkını helâl etmesin!
Ak sütün emziren ihtiyar anam,
Susarsam, hakkını helâl etmesin!

Yerindedir daha aklım, iradem
Ve işte yeminim, işte ifadem!
İlk insan, ilk nebi Hazreti Âdem,
Susarsam, hakkını helâl etmesin!

Meylim ne şöhrete, ne saltanata;
Hak için sarıldım ben bu sanata;
Kür-Şad, Bilge Kağan, Oğuzhan Ata,
Susarsam, hakkını helâl etmesin!

Eğer Merhum Abdurrahim Karakoç’un  bu samimiyetinden ayrılırsam, 
Gücümün yettiği yere kadar,
Hak bildiğimi elimin yettiği yere kadar yazmazsam,
Sonuna kadar mücadele etmezsem,
Şehrimin neslinin hayrına,
Bir şeyler üretmeden ölürsem,
Evlatlarım halkını helal etmesin…

Bu şehir vallahi de sahipsiz, billahi de sahipsiz, 
Ne dalımız kaldı, Ne budağımız…