Mehmet Ekizer Kardeşime…
Hac için yürüyüp çıktın yollara
Anca, Medine’de dualardasın
İşitme yeteneği olan ve gerçekleri duymak isteyen-Başta kendim olmak üzere- bütün kulak sahiplerine…Rabbimin ÂDİL ismine sığınarak…<
Kafalar o kadar çok karıştı ki,
“Nâmert belli değil mert belli değil”
İnsanlık defteri bir kırıştı ki,
Bugünlerde gelip geçer
Ne üz ne de üzül kardeş
Eken ektiğini biçer
Ne
“Bir saniyesine bile hükmedemediğimiz bir hayat için Fırıldak Olmaya Gerek Yok!”
demiş ya bir güzel insan; işte öyle!
Ey nefsim, gafleti bırak yola çık!
Bağlama kalbini fani olana
Bu dünya yıkılıp gitmekte açık
Bugün, insanlar gökleri fethe çıkmışlar ancak; yanıbaşlarında ki feryatlara kulakları tıkamaktalar...
&nbs
Ümide Mektuplar
Bir zamandır bu ne haldir bilinmez
Dost dostunu dâra çeker Ümidim
Hem sağıma hem soluma
Selam verdim alan aldı…
Devam ettim has yoluma
Selam verdim alan aldı…
Sen kötü söz söylemezsin
Burcu burcu tüt çiçeğim
Kalp kırmayı hiç bilmezsin
Baharla beraber açmış da güller
Müjdeler veriyor müjdeler Ümid
Bülbülün sesiyle kıpraşır tü
Yolunu kaybetmiş gözler ufukta
Dostların halleri yaralar beni.
Çok dersleri geçmiş, kalmış hukukta