Az değil on dört yıl din kardeşlerim
Neler çekti neler dinle be Dürzî!
Gördün ki Rabbimiz pek çokça kerim
Şimdi yâd ellerde inle be Dürzî!
Değer miydi bunca çile ve hile
Yaşanan sıkıntı pek zordur dile
Bunca arzlar oldu Büyük Vekil’e
Nerelere vardın kinle be Dürzî!
Zulmün perde-perde yürek yaktıkça
Ah ettik ağladık kanlar aktıkça!
Eriyip gittin bak zaman aktıkça
Şimdi bin ah kaldı dünle be Dürzî!
Olsaydı inancın senin olsaydı
Vatandaşın Mü’min, Müslim kalsaydı
Kardeşler hasretle yılları saydı
Boşadır olsan da Çin’le be Dürzî!
Yaşamak var iken insanca öyle
Söyle şimdi kaçış nereye söyle
Alâkan kalmadı şehirle, köyle
Kaçsan da yâd ele yüz binle Dürzî!
CEYHÛNİ kardeşler geçmişler ola
Mahşerde gününüz tamam hayrola
Cenneti değişmen pörsümüş çula
Olunmazmış demek senle be Dürzî!
08.12.2024
CEYHÛNİ
(Mustafa AVCU)
-----------------------------------------------
*DÜRZÎ:
Suriye ve Lübnan da yaşayan bir topluluk... Şiirde kimsenin inancına hakaret yoktur. Herkesin inancı kendisini bağlar. Allah’a, herkes inancından dolayı yarın kendisi hesap verecektir. Burada sadece; insanlık olarak insanlığa yakışmayan bütün zulümleri telin vardır. Rabbim, dünyamızı diğer bütün Dürzîlerden ve Dürzîliklerden korusun.
