banner202

banner203

BİST
ALTIN
DOLAR
STERLİN
EURO

banner176

1992 yılında Merzifon'da görevliydim. O tarihlerde evimde çamaşır makinesi ve bulaşık makinesi yoktu.

O zamanın para değeriyle 9 bin lira, bilmiyorum belki de 9 milyon lira olabilir,o kadar bir para biriktirmiştim.

Bu parayla bir çamaşır makinesi almayı düşünüyordum. Türkoğlu Mobilya'nın sahibi Yakup Bey kardeşimin mağazasına gittim. "Bir çamaşır makinesi alma" isteğimi ilettim kendisine. Elimdeki paranın miktarını da söyledim.

"Abi bu paraya hem çamaşır hem de bulaşık makinesi vereyim. Bir miktar borcun kalacak ama onu da istediğin şekilde taksit taksit ödersin" dedi.

Ben, taksit ödemekten bıkmış birisi olarak, borçlu kalmak istemiyor, çamaşır makinesini peşin alıp gitmek istiyordum. Yakup Bey ne yaptıysa ne dediyse beni ikna edemedi. Peşin parayı verip çamaşır makinesini aldım.

Bir yıl sonra lojmana taşınacağım için çamaşır makinesini kurdurmadım ve öylece ambalajında beklettim.

Lojmana geçince makineyi kurdurttum. Beş yıl orada kullandık. Daha sonra Konya'ya tayin oldum ve orada da kullanmaya devam ettik.

Zaman zaman arıza yaptı, tamiratını yaptırıp 2018 yılına kadar yani tam 25 yıl süreyle kullandık.

Yine bir gün arıza yapmıştı. Servis çağırdım ve arıza tespiti yaptırdım. Masrafı biraz fazla çıkmıştı. Yeni bir makine ile değiştirmek daha uygun olacaktı. Öyle yapmaya karar verdim.

Bir eskici çağırıp yüz liraya eskiciye sattım.

Aradan bir saat kadar zaman geçmişti. Çarşıya gitmek üzere evden ayrıldım.

"Eskiiiciiiii!" nidasıyla başımı çevirdiğimde, eskicinin el arabasının üzerinde hafifçe yana yatmış bir vaziyette gördüm onu. Çamaşır koyma kapağından, makinemin bana doğru baktığını hissettim...

Adeta ağlıyor ve yalvarıyordu. 1992 yılında zor şartlarda alabildiğim ve evimizin bir ferdi gibi olan, çorabımızdan gömleğimize kadar her türlü giysimizi 25 yıl süreyle yıkayan makinem, "Ev halkına bu kadar hizmet ettim ama sen beni gözünü kırpmadan hem de yüz lira karşılığında hurdacıya vermekten çekinmedin. Bu vefasızlığını unutmayacağım." der gibiydi adeta...

Ben, eskicinin yanından uzaklaşırken, o eskici arabasının üzerinde, sanki “Gel beni buradan al ve yıllarca size hizmet ettiğim evin o köşesine beni yeniden koy. " der gibiydi.

Gözlerim sulandı ve ona son kez bakıp uzaklaştım oradan.

Kimbilir, şimdi hangi geri dönüşüm araç-gereciyle nerelerde hizmetine devam ediyordur.

Belki de bir başka ev eşyası kisvesinde yine bizde, yıllarca hizmet ettiği evin bir köşesindedir, kim bilir?

Yorumlar
Adınız
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.