Haberler alev, mesajlar duman duman, öfke dolu.
Gazze alev alev, Filistin duman duman…
Alev alev, duman duman haberlerden bunalarak balkona kaçıyorum. Üzerinde yaşadığımız; her yerinde dumanlar tüten, alevler yükselen yorgun, yaralı ve harap gezegenimize inat gökyüzü masmavi, yıldızlar ışıl ışıl!
Yakın göğümüzde görebildiğim onca yıldız içinde her dakika aynı anda birçok yerinde dumanlar tüten, alevler içinde cayır cayır yanan bir benzerimiz olup olmadığını düşünmeye dalıyorum. Acaba diyorum şu ışığı en parlak olan yıldızlardan birinde olsam, oradan bakınca bura da sonsuz mavilikler içinde böyle ışıl ışıl görünür müydü?
Sonra uçsuz bucaksız evrende milyarlarca yıldız arasında üzerinde yaşayanların doymak bilmeyen hırslarına kurban ettikleri bir benzerimizin olabileceğine ihtimal veremiyorum.
İçeriye girince az önce açık bıraktığım televizyon ekranında bombalı, alevli dumanlı haberlerin devam etmekte olduğunu görüyorum. Bir ağustos gecesinde on beşine yaklaşan ayı ve yıldızları seyre dalarken hissettiğim serinlik ne yazık ki uzun sürmüyor; çünkü haber veren kanalların neredeyse hepsinde cennet yurdumuzun birçok yerinde bakanın açıklamasına göre yetmiş iki noktada yangınlarla mücadele edildiğini öğreniveriyorum içeriye girer girmez. Yangınların çıkışı ile ilgili gözaltına alınanlar olduğu, bazılarının tutuklandığı bilgisi ve bir kibritle cehenneme çevrilen alanlarda uğradığımız zararlara dair daha birçok şey de eklenerek dakika dakika ulaştırılıyor canlı yayına bağlanan muhabirler tarafından.
Velhasıl yıllar var ki çözüm yerine sorunun bir parçası olmanın neredeyse tiryakisi haline geldiğimiz gezegenimizde değişen pek bir şey görmemiz mümkün olmuyor; çünkü aynı şeyleri yaparak farklı bir sonuca ulaşılamaz kuralı adamına göre değişen bir şey değil. Bunu ne yazık ki düne dair yapabileceğimiz her türlü gezintide görmek mümkün. Çözüm insanlığın, kolektif şuurun olumlu yönde geliştireceği değişim iradesinde.
Şu satırlar 11 Ağutos 2012’de karalayıp bu köşeye taşıdıklarımdan:
“Bir vatan coğrafyası alev alev yanıyor…
Onar onar, yüzer yüzer, biner biner ölür Ortadoğu’da insanlar. Mayınlar, bombalar patlar her gün; savrulur enkaz-ı beşer. Bu coğrafya her gün can pazarıdır; cenazeler toprağa verilirken bile yeni katliamlara sahne olur caddeler, meydanlar.
Güvenlik konseyinin daimi üyesi olan ülkelerin bozulan ekonomileri bu coğrafyada çıkarılan yangınlar sayesinde düze çıkarılır. Ne pis bir ticaret değil mi? Temmuzda, çöl sıcaklarında kavrulan insanlara bir damla suyu çok gören liderler, emperyalistlere silah karşılığı hazineler veriyorlar.
Bu coğrafyanın zenginliklerini talan edip insanlarını birbirine kırdırmak gibi ezeli zevkleri olan emperyalistler, kan ve barut kokuları arasında satranç oynamayı çok seviyorlar. Kendilerini Müslüman olarak tanımlayan insanların coğrafyasında zulmün ve vahşetin en korkunç olanı, kan dökmenin yasak olduğu zamanlarda işlenir yerli işbirlikçiler marifetiyle.
Bir coğrafya alev alev yanıyor. Tahrip gücü yüksek bombaların kıpkızıl alevleri arasında annesiyle bayram gezmesine çıkan bebekler eriyip küle dönüyor.
Her yerde ormanlar, ormanlarla birlikte cennetimiz yanıyor da baştanbaşa cehennem oluyor cihan.
Bu coğrafyada insanlar ateşe koşan pervaneler adeta. Ateş yakmayı, ateşle oynamayı, eteş etmeyi, ağzından ateş saçmayı seven ne çok insan var Allah’ım! Sahi Zerdüştlerin yaşadığı coğrafya da buralar değil miydi?
Sabah haberlerini dinlerken ateşli olanlara yoğunlaşıyor dikkatim:
Datça’da, Gazipaşa’da, Alanya’da Serik’te orman yangınları çıktığı, yüzlerce hektar alanda ne varsa kül olduğu duyuruluyor. Bir yerdeki yangında kundaklama şüphesi olduğu, şüpheli bir şahsın arandığı söyleniyor.
Bir yerde teröristlerin yol kesip tırları ve tankerleri ateşe verip kaçtıkları, güvenlik güçlerinin olay mahalline helikopterlerle asker indirdiği ve bölgeden zaman zaman silah sesleri geldiği belirtiliyor. Bayramın ikinci günü Gaziantep’teki bombalı saldırıda yaralananlardan Bayram adlı şahsın da vefat etmesiyle bu vahşi saldırıda ölenlerin sayısının ona ulaştığı haberi ekleniyor alevli olanlara.”
Ahvalimiz on iki yıl önce böyle imiş.
Öyleyken böyle.
Selamların en güzeliyle…
Hacı Halim Kartal/ 19 Ağustos 2024
