ايا دهر ويحك ما ذا الغلط
لئيم على وكريم هبط
حمار يسيب فى روضة
وطرف بلا علف يرتبط
Eyê dehru veyhake mê zelğalat,leîmün alâ
ve Kerim'in habat(e) Himârün yesîybu fî ravdatin,ve tarfün bilâ alafin yurtabat(u).
(İslam'da zamana dil uzatılmaz ve zamana kahredilmez,zira zaman Yüce Allah'ın tasarrufundadır ama) Ey zaman! (çözemediğim bir düğüm var bana bunu nasıl izah edersin, zira sen vukû bulan, olup biten bütün olaylara şahitsin her şey sende cereyan ediyor) bir yanlışlık var ve bu yanlışlık nereden kaynaklanıyor?
Değersiz ve aşağılık bir insan nasıl oluyor el üstünde tutuluyor da,buna karşılık Kerim âlicenap insan değersizleştiriliyor ve toplumda hakkettiği değeri bulamıyor,
toplumda layık olduğu yerde olamıyor.
(Bitmedi şunu da anlayamıyorum)! Bir eşek en güzel çayırlarda,
bahçelerde serbestçe otluyor,keyfine göre dönüp dolaşıyor da, iyi ve asîl bir at (yularından) bağlanmış, üstelik önünde yem adına hiçbir şey bulunmuyor.
İşte Bütün bunlar benim dikkatimi çekiyor beni hayrete düşürüyor ve bir türlü bunların cevabını bulamıyorum.
Şu gerçeği kabul etmek lazım ki, kâinatta hiçbir şey göründüğü gibi olmayabiliyor,bizim değer yargılarımız, beklentilerimiz ile yüce Allah'ın takdiri, kaza ve kaderi ayrı düşebiliyor.
Bir Bedeviye sormuşlar:
Allah'ı neyle ve nasıl tanıdın ?
Şöyle cevap vermiş:
بنقض العزاءم وصرف الهمم
Bi nakd il azâimi ve sarf il himemi.
Kararların bozulması ve himmetlerin başa ulaşmaması ile tanıdım.
Yani kul kesin karar verip filan işi yapacağım diyor ve bir şeyi arzuluyor ama,hiç bir engel olmadığı halde yapamıyor.
Demek ki Yüce Allah bu işin yapılmasını ve bu arzu edilenin tahakkukunun istemiyor ve bu iş olmuyor.
Her İzzet ve ikram gören
değerli demek değildir, ve her itilip kakılan hor görülen de değersiz demek değildir.
Bu hususta Rasulullah efendimizin bir hadis-i Şerifi şöyledir :
"Nice üstü başı yırtık pırtık ve dağınık insan vardır ki kapılardan da kovuluyor, ama yemin etse Yüce Allah onun yeminini doğru çıkarır"
Müslim Hadis no: 2854
Böyle bir kişiyi düşünün, elbisesi yırtık pırtık üstü başı dağınık,insanlar ona pek değer vermiyor, birisinin kapısına gitse ya söz ile, ya el ile itilip kakılıyor, kapılar ona açılmaz, ama bu kişi vallahi Allah böyle yapar veya böyle yapmaz diye yemin etse yüce Allah onu mahcup etmez onun yemininin altını doldurur.
Dünyada her arzu edilen olmuyor ve kişi hakkettiği yerde olamayabiliyor.
Dünya, süzülerek hakkettiği yerlere gelenlerle
sürtünerek hakketmediği yerlere getirilen insanlar ile dopdoludur.
Ahirette ise herkes hakkettiği yerde olacaktır.
Ey alemlerin rabbi olan Yüce Allah'ım! Bizleri ve bütün mümin kardeşlerimizi herkese ve her şeye hak ettiği değeri veren hiç kimseye küçümseyici gözle bakmayan, herkesi kendinden iyi bilen ve senin yanında değeri olan kullarından eyle.Âmîn.
Ahmet ÖZKAN. Emekli Müftü
11 Temmuz 2024 Perşembe
