Son yıllarda taraftarı,stadyuma çekme açısından ciddi problem yaşayan takımlardan biriyiz. Yönetim anlayışı, bilet fiyatları, pandemi sonrası adaptasyon ve takımın durumu önemli başlıklardı.
Konyaspor en kötü sezonlarından birini yaşıyordu. Teknik direktör değişimi, yönetim değişimi ve yeniden teknik direktör değişimi yaraya tam merhem olamamıştı. Kış transfer dönemi,maliyeti düşük, potansiyel barından takviyelerle ve bekleneni veremeyen oyuncularla vedalaşarak kapandı. Bazen ilk bölümde, bazen son bölümde oynanan iyi oyunlar, saman alevi gibi performanslar, taraftarın modunu da düşürüyordu.
Kupada geçirilen 120 dakika sonrası gelen çeyrek final, takımı fiziksel olarak yorsa da moral olarak zirve yapmıştı. Artık ligin dibine demir atmış takımı, el birliği ile düze çıkarmak gerekiyordu. Taraftarın önünde sadece 4 günü vardı ve şehrin bu kenetlenmesini yapabileceklerde takımın gerçek sahiplerinden başkası değildi. Önce stadyumun deplasman havası için belli bir sayıya ulaşması gerekiyordu. Bunun için sosyal medya üzerinden şehir kenetlendi. İş adamları durumu bilet almaya uygun olmayan taraftarlar için seferber oldu. Bu takımı ayağa kaldırmak için, tüm şehir elini taşın altına koymalıydı. Kenetlendik! Maç günü takım otobüsü, meşalelerle karşılandı. Moraller yüksek tutuldu. 20 binden fazla taraftar zor günleri geride bırakma adına, diriliş ateşini yakma adına stadyuma akın etmişti.
Deplasman tribününü dolduran Ankaragücü taraftarları, maça renk verirken, tribünlerin de diri kalmasını sağladı. 90 Dakikalık psikolojik futbol savaşı başlamıştı. Maçın ilk bölümünde taraflar birbirini tartarken, Konyaspor oyunun hâkimiydi. Gol ilk yarıda gelmiş ve devreye önde girmiştik. Olabilecek en güzel senaryoyu yaşıyorduk. Konyaspor kulübesinde kontra atağa yatkın o kadar çok oyuncu vardı ki 3 puana çok fazla yakındık. 2. Yarı oyunu rölantide tutmaya çalıştık. Başarılı da olduk. Hızlı hücumlar,olgun ataklara çok dönüşmedi. Ancak gelecek için umut verdi. Bugün puan kaybı olsa; bu taraftarı bir daha tribüne çekmek çok zor olurdu. Bir konuya da dikkat çekmek isterim Nzonzi! Eğer bana Konyaspor’un en önemli transferi kim diye, hoca değişiminden sonra kesinlikle Nzonzi derim, müthiş bir oyun zekâsı ve her geçen gün yükselen grafiği ile taraftarın gönlünde taht kurmaya devam ediyor. Yapılan kanat transferleri, mevcut kanat oyuncularının da grafiğini ve oyuna katkısını artırdı. Prip bunun en belirgin örneği diyebilirim. 90 Dakikalık psikolojik savaştan galip gelen biz olmuştuk. Puanlar artık birbirine o kadar çok yaklaştı ki, 10.sıranın altındaki her takım olası mağlubiyette ligin dibine çapa gönderecek. Bu galibiyetin daha anlamlı olabilmesi için, bu hafta oynanacak Beşiktaş maçı çok ama çok önemli bir hal aldı. Konyaspor’un deplasman on biri ile iç saha on birinde birkaç değişiklik olması gerektiğini düşünüyorum. Umarım hoca beni yanıltmaz. Ndao ve Marlos özellikle Beşiktaş deplasmanında çok faydalı olacaktır. Oradan gelecek puan yada puanlar evimizde oynayacağımız,final niteliği taşıyan Hatay maçında tribünlerin, bugünden çok daha dolu olmasını sağlayacaktır. Ateş hattının içinden çıktığımız her geçen gün takımın öz güveni ve oyun planı da değişecek ve daha güzel günler bizi bekleyecektir.
Konyaspor’un istek hırs ve mücadelesi son dönemdeki en güzel yanı diyebilirim. Galibiyetler arttıkça özgüvenle daha iyi oyunlar ortaya çıkacaktır. Bugün Konyaspor için, zincirlerin kırıldığı yeni bir milat oldu. Gördük ki karşılıklı samimiyet ve güven olunca tribünler doluyor. Bu birliktelik devam ettiği sürece başarı kaçınılmaz olur.
Maçın sözü: Kazanma isteği ve başarıya ulaşma arzusu birleşirse, mükemmelliğin kapısı açılır.
