KÂBE: Yeryüzünün mübarek bir yerinin diğer yerlerden üstün kılındığı ve adının da Beytullah (Allah’ın Evi) ismiyle şereflendirildiği mekân.
Allah, kulların günah ve kusurlardan kurtulup ilahi lütuflara kavuşmalarını murad etti.
Mal ve beden gücüne sahip olan Müslüman fertlere KÂBE’nin ziyaretini emir buyurdu.
KÂBE, bütün müminlerin ortak istikametidir. Orada Tevhid’in simgesi olan birlik vardır.
KÂBE, bütün Müslümanları bir noktada toplama, birleştirici olma gibi sembolik anlamı da vardır.
Kâbe’yi ziyaret nasip olan mümin, hal diliyle demiş oluyor ki:
“Ya Rabbi, senin yüce şanına saygı, itaat vazifemi ve senden gelen emirleri yapmak istiyorum. Bu hayırlı maksadımı tamamlamak için bana bol mağfiret ver. Üzerimdeki günah yükünü kaldır. Vicdan temizliği ver. Gönlümü rahatlat. İçime sıkıntı veren her şeyi benden uzaklaştır.”
İHRAM, SIR ve İNCELİKLER
İHRAM, şekil olarak iki basit giysiye bürünmekten ibarettir. Fakat simgesel olarak ifade ettiği anlam çok derindir.
Bu dikişsiz beyaz giysi, dünyevi ayrıcalıklardan, kıymet ölçüsü olarak bilinen makam, mal, mülk, güç ve benzeri bütün üstünlüklerden ne varsa hepsinden soyutlanmayı ve bütün insanlarla eşitlenmeyi simgeler.
Mümin, İHRAM’a girerken elbisesini çıkardığı gibi, içindeki her türlü manevi kir ve pası, ruhuna yük teşkil eden bütün ağırlıkları da söküp atmalıdır.
İHRAM, görünüşte bir kıyafet değişikliğinin ötesinde; ruhi yenilenmeyi, yaşam ve davranış biçiminin köklü bir değişikliğe uğramasına yol açması gerekir.
HACERİ ESVED – TAVAFA BAŞLAMA NOKTASI
HaceriEsved’in manevi değeri hakkında sembolik anlam taşıyan çok sayıda rivayet vardır.
Peygamberimiz, müsaitse HaceriEsvedi öper, değilse eliyle selamlardı. HaceriEsved, önce Hz. İbrahim, sonra da Peygamberimiz ve ashabının hatırasını yâd etmeye vesile olan bir semboldür.
HaceriEsvedi selamlamak, ruhlar âleminde Allah’a verilmiş sözü yenilemek anlamındadır.
Burada asıl olan taşın kendisi değil, Peygamberimizin sünnetidir. Sünnet olan da taşı mutlaka öpmek değil, onu bir şekilde selamlamaktır. Yani taşı öpmek için itişip kakışmak ne sünnettir ne de ibadet.
TAVAF: ALLAH’A TESLİMİYET
Kâbe’nin etrafında dönmek, Allah’a teslimiyetin, ilahi takdire boyun eğişin sembolü sayılır.
Kâinatta her şey tavaf halindedir. En küçük maddeden en büyük gezegenlere varıncaya kadar her biri bir yörüngede seyretmektedir.
On binlerce Müslüman Kâbe’nin çekim alanında kendini yörüngeye bırakır, KÂBE sola alınarak tavafa başlanır ki bunun da simgesel bir anlamı vardır.
İnsanın kalbi, BEYTULLAH yani KÂBE ile karşı karşıya gelir.
Allah insanın şekline, kalıbına, malına değil kalbine bakar.
Kâbe bir semboldür. Mümin, Kâbe’ye olan fiziki yakınlığı, Rabbine olan yakınlığı artırmaya vesile kılabilmelidir.
Kâbe’yi tavaf nasip olan Müslüman, bu rahmet ortamını iyi değerlendirmelidir. Burası affedilmeden ayrılmama noktasıdır.
Tavaf eden insanlar arasında hiçbir ayırım yoktur. Hepsinin ortak duygusu şudur: “Ne ırk, ne dil, ne renk farkı. Biz Muhammed ümmetiyiz.”
SÂY: İBADET AMACIYLA YÜRÜMEK
SÂY, bir arayışı, bir yürüyüşü simgeler. Mümin, ibadet amacıyla bu yürüyüşe katılır. Kendi gibi aynı niyet, aynı yola girmiş olanlarla koşar. SAFA-MERVE arasında, Hz. Hacer’e uzanan İlahi Rahmetten bir şeyler elde edebilmek için koşuşturur.
TIRAŞ: ALLAH YOLUNDA FEDA
İHRAM’dan çıkmak için yapılan tıraş, Müminin gerektiğinde saçını değil, canını da Allah yolunda feda edebileceğini, ayrıca başından dökülen her saç teli adedince günahlarının da döküleceğini simgeler.
ZEMZEM: ŞİFALI SU
Allah’ın, Hz. Hacer ve oğlu İsmail’e ihsan ettiği zemzemin şifa verici özelliğiçeşitli rivayetlerde belirtilmiştir.
Müslüman bu mübarek sudan bol bol içerek midesini temizler.
Zemzemle pâk eylediği midesini haram lokma ve şüpheli rızıkla kirletmemeye söz verir.
SONUÇ
Umre ibadetinin nasıl sembolik bir içeriğe sahip olduğu yazmaya çalıştım. Her ibadette önemli olan İHLAStır.
Peygamberimizin tertibine göre UMRE yapıp, Onun sünnetine tabi olma şeref ve bahtiyarlığına kavuşan Müminler olabilmeyi Rabbim herkese nasip etsin.
