Futbolculuk kariyerinin büyük bölümünü ülkesinde tamamlamış, teknik direktörlük kariyerindeki tüm kupaları ülkesinde kazanmış biri olarak farklı bir kültüre farklı bir coğrafyaya haliyle diliyle, yaşantısıyla, beslenmesiyle farklı bir ülkeye geldiğinizde baş edeceğiniz sorun birden fazla oluyor. Birde yerine geldiğiniz kişi o şehirde başarılıysa bir iz bıraktıysa işiniz çok daha zordur. Buna bir de takımdan oyuncuların ayrılması, yenilerin alınması ve adaptasyon süreci eklendiğinde sizi kurtaracak ve zaman kazandıracak şey seri maçlar kazanmak ve kupa kazanmış takımlara karşı başarılı olmaktır. Siz kendi alışma sürecinizi bir müddet görmezden gelmeniz gerekir.
Aleksandar Stanojevic Konyaspor'a geldiğinde, daha İlhan Palut'un neden gönderildiğini anlayamamıştık. Yukarda saydığımız olumsuz anlamda her şeyin başına gelmiş bir teknik adam eminim ilk başlarda nasıl bir ülkeye düştüğünü sorgulamıştır. Sonra Çin'i falan düşünüp, otur oturduğun yerde Aleksandar demiştir.
Daha öncede belirttiğim gibi İlhan Palut ve Stanojevic'i karşılaştırmak doğru değil bir defa takımlar aynı takım değil hele hele 3.olan İlhan Palut takımını değerlendirmeye sokmak komik olmayan bir şaka gibidir...
Aleksandar Stanojevic ve ekibinin geldiğinden beri doğru yaptığı ve yanlış yaptığı işler oldu, olacaktır. Fakat ben hoca hakkında biraz duygusal davrandığımızı ve yavaş yavaş takıma ağırlığını hissettirdiğini düşünüyorum. Gaziantep kupa maçında başlayan serüven ile bugün oynanan oyun arasında büyük anlamda farklar olduğunu düşünüyorum. İlk maçtan bugüne kadar aynı anda Mame ve Muhammet'i oyundan çıkarttığı maç dışında yerinde değişiklikler yaptığını gördük. Bunun yanında fizik açısından ciddi manada sakatlıkların artması teknik ekibin kendini değerlendirme konusu diye düşünüyorum.
Trabzonspor ile Konyaspor maçları genelde zevkli ve bol gollü geçer,hakemlerin dahil olmadığı ön plana çıkmadığı maçlar daima seyir zevki vermiştir. Kendini ispatlamaktan başka birincil hedefi kalmamış 2 teknik ekibin mücadelesi şeklinde de bakabiliriz.
İki takımda sakat veya eksik oyuncu konusunda karşılaşma öncesi oldukça muzdaripken Trabzon tarafı ise ben herkese adalet dağıtıyorum mesajı ile daha radikal bir yol izlemişti. Trabzonspor karşılaşmaya daha etkili başlayıp golü bulsa da Konyaspor önce oyunda dengeyi sağladı. Ardından maça ağırlığını koymaya başladı. Pazuelo birkaç haftadır orta sahada ağırlığını koymaya başladı. Moreno ve Guilherme arasındaki uyumda bu maçta zirveye çıktığını görmek zor olmasa gerekir.
İlk yarının sonunda rakibin 10 kişi kalması ikinci yarı işleri daha kolay bir yola koydu. İkinci yarının tamamında oyunu domine eden bir takım vardı. Üstelik Trabzon takımı önceki haftaya göre daha derli toplu bir oyun göstermesine rağmen bu baskının gelmesi güzeldi. Skor avantajını yakalamak için son anlara kadar beklemek gerekse de ikili averajda rakibimizin önüne geçmek de galibiyete ayrı bir değer kazandırdı.
Sonuç olarak ben Aleksandar Stanojevic'in bir şansı hak ettiğini düşünüyorum. Bizim duygusal davranmamızda en büyük etkinin İlhan Palut etkisi olduğunu ve başarı geldikçe inancın daha da artacağını en azından bugün için düşünüyorum.
Maçın sözü; Kaybetmekten yılmayan kazanmaya çok yakındır..
