06.02.2023 tarihinde Kahramanmaraş merkezli ülkemizin 10 Vilayetini kapsayan, 7,7 ve 7,6 şiddetindeki arka arkaya oluşan iki büyük ve 4.000’den fazla artçı depremin acıları, yaraları hala devam ediyor.
Devlet olarak, millet olarak bu acıları sarmak ve paylaşmak için, yurt içindeki ve yurt dışındaki vatandaşlarımız ile kardeş ve dost diğer ülke ve insanları da, bu yaraları sarmak için, karınca kaderince hepimiz elimizden geleni yapmaya çalıştık.
İnsani görevleri ve mütekabiliyet esasları çerçevesinde birçok dünya ülkesinden de, kurtarma ekibi ve diğer insani yardımlar gönderildi.
Özellikle ülkemizde ki Sivil Toplum Kuruluşları çok çabuk organize olarak gerek yardım toplanması, gerekse bölgeye ulaştırılması ile birlikte, ellerindeki aşevi vs.ler ile sıcak çorba ve yemek hizmeti sunulmasında çok başarılı ve aktif bir şekilde görev üstlenip, hizmet sunarak, depremzede kardeşlerimizin imdadına, tabiri caizse hızır 112 acil servis gibi yetiştiler.
Sadece bu hizmetleriyle kalmayıp, daha önceden eğitim almış gönüllü kurtarma ekipleri ve eğitim almamış ama yardım indirme, dağıtım ve organizasyonlarında görev almak için, bölgeye gidip aktif olarak çalışmışlardır.
Zaten Devletimizin AFAD, UMKE, Asker, Jandarma, Polis güçleri çok yoğun ve özverili bir şekilde elinden geleni fazlasıyla yapmışlardır. Bunun yanı sıra Kızılay gibi köklü yardım kuruluşlarımız, kan alınıp, ihtiyacı olan yerlere yetiştirilmesinden tutunda, çadır temini ve kurulması, yemek çıkarılması ve sıcak yemek temini ve verilmesi, diğer yardımların ulaştırılması konusunda fazlasıyla elinden geleni yapmışlardır.
Basın yayın organlarından izlediğimiz, bölgede olan okul arkadaşı ve tanıdığımız insanlar ile şehrimizden arama kurtarma faaliyetlerine gönüllü katılıp, dönen kardeşlerimizden aldığımız bilgilere göre, depremin etkisinin ve yıkımının sosyal medyada aktarılandan çok daha fazla olduğunu, can kaybının ise tahminlerin çok üstünde olacağını ifade etmişlerdir. Böyle olmasını istemeyiz ama iklim şartları ve soğuklarda eklenince, manzara ve realitenin, tahminlerimizin çok daha fazla, korkunç ve ürpertici boyutlarda olduğunu gözler önüne koymaktadır.
Bu yaraları sarmak için, milletimiz ve dünyanın dört bir yanındaki Müslümanlar ellerinden geleni azami ölçüde yapmışlar ve yapmaya devam etmektedirler. Bunun için şahsım adına son derece müteşekkirim.
Bunun yanı sıra, böyle acılı bir zamanımızda ve yaralarımızı sarmaya çalışırken, şu neye şöyle yaptı, bu neye böyle yaptı. Şu neden şöyle yapılmadı, falan yardım yapanlar niye az yaptı, falanlar yapmadı, falan yardım yaptıysa cebinden mi yaptı, vergiden veya matrahından düşecek, yani senin benim sırtımdan yaptı, yardım edenlerin veya yardıma koşanların içerisinde falan gruplar veya sivil toplum kuruluşları niye yok diye gündeme getiriliyor.
Aziz okuyucularım ve muhterem kardeşlerim, zaman bunları gündeme getirip, ayrışma günü değildir. Zaman acı ve yaralarımızı bir an önce paylaşma ve sarma zamanıdır. Enerjimizi bu tür boş şeylere harcama zamanı değildir. Olaylara pozitif bakma, pozitif görme, pozitif düşünme ve pozitif bir şeyler yapma zamanıdır. Ayrışma ve enerjimizi gereksiz şeylere harcayarak, boş şeylerle vakit geçirme zamanı değildir.
Gerekeni gerektiği zamanda ve yerinde yapıldıktan sonra, zamanı gelince, eksiklerimiz, hatalarımız, daha fazla nelerin ne şekilde ve nasıl yapılabileceği sorgulanmalı ve eksiği, kusuru, hatası yanlışı olanlar, vatandaş, uygulayıcılar ve devlet ricali olarak ortaya konmalı ve hesap sorulması gerekenler varsa, hesabı sulandırılmadan, bulandırılmadan sorulmalı, yanlış yapan ve kusurlu bulunanlar, en ağır bir şekilde cezalandırılmalıdır.
Şu sivil toplum kuruluşları niye yoktu, vaveyla koparanlar neredeydi gibi çıkışlar toplum vicdanına havale edilmelidir. Zaten yardım ve yardıma koşma işi zorunlu değil isteğe bağlıdır.
Ayrıca, herkesin kazancı, malı veya parası olumlu ve hayır işlerine de gitmez ve nasip olmaz. Zaten kişinin inancı yok ve günah-sevap-ahiret-hesap günü mefhumlarından uzak ve insani ve vicdani duyguları da törpülenmiş ise, diyecek bir şey yoktur.
Allahu Teala da, herkesi vermiş olduğu akıl çerçevesinde, kendi amellerinden hesaba çekecek ve sorgulayacaktır.
Bazı insanlarda, yetişmekten kaynaklı, insani, vicdani ve merhamet duyguları çok ağır basıyorsa, bazen inançlı olanlardan bile, bu konularda daha fazla duyarlı ve aktifte olabiliyorlar. Bu insanlarımızı veya insanları da canı yürekten kutlamak ve tebrik etmek gerekiyor ki, ben şahsım adına tebrik ediyorum.
Deprem de canlarını vererek Rahmeti Rahmana kavuşan kardeşlerimize, bir kez daha Allah’tan rahmet, yaralılara, başsağlığı ve sabırlar diliyorum.
Yüce Mevla’m, böyle afet ve acılarla bir daha bizleri imtihan etmesin.
