Bayram sabahı bayram namazını eda ederek bir bayrama daha girmiş olduk. İnsanlar bu günde bayram namazını eda ederek bayramı da başlatmış oldular.
Sabah içimizi kaplayan bir sevinç dolayısı ile bayram namazı kılmak elbette çok güzel bir duygu. Helede çocukların bayram vesilesi ile aldıkları yeni giysi ve ayakkabı ya da hediyeye karşı sevinçlerini de görmek adeta onlarla birlikte tekrar yaşamanın inana tarifi yoktur. Bayram namazından sonra eskiden camiden çıkınca mahalle içine herkes birbirinin evlerine sabah kahvaltısı için davet ederken kadınları da sokakları süpürüp temizlerler, yaz günleri ise sulayarak pırıl pırıl ettiklerine çok şahit olmuşturuz.
Şimdi bu nerede isi kayboldu tabi bazı yerlerde özellikle de kırsalda hala devam ediyor. Bayram adı üzerinde olduğu gibi coşkunun yardımlaşmanın saygı ve sevginin doruk yaptığı günlerdir. Tabi bayram tek başına yaşanacak bir olguda değildir. Artık toplum birlikte çoğul olarak idrak etmelidir. Bunun içinde bir aileniz büyüğümüz, küçüğümüz. komşumuz hısım, akraba, arkadaşımız çevremiz bunun yanında iş arkadaşlarımız v.s gibi genişleyerek mümkün olduğunca etrafı kuşatmalıdır.
Bu noktada anasını babasını kaybetmiş olanlar kimsesiz, yetim, öksüz olanların bayramı hiçte diğerlerine göre dolu dolu geçmiyor geçemiyor. Bayram sabahı ilk iş olarak koşa koşa öpeceğin bir elin yoksa inanın beş sıfır mağlubiyet ile güne başlamış oluyorsunuz. Bayramı bayram eden işte o eli öpülecek ele varma, anne babanın yanında dizinin dibinde oturmak sıcaklığını hissetmek. Ananın saçını okşaması yanağın sevmesinden daha ne güzel olabilir.
Helede gurbette iseniz ananın babanın yokluğuna her daim hissetmek ve onlara dayanmamışsanız bayramda bu eksiklikler dahada çok hissettiriyor kendini. Belli bir yaştan sonra devran dönüyor. Şartlar değişiyor. Artık sana koşanlar senin elini öpmeye gelenler elbette olsa da sen yine bir eksikliği de yüreğinde ölene kadar açı olarak hissediyorsun. Geçenlerde torunuma benim anam yok, babam yok, dedem yok gibi duygusal gibi laf edilince hiç düşünmeden dede biz varız ya , ben varım ya dedi ve elbette çok haklı ama ana ve baba sevgisi hiç bitmiyor.
Çünkü onun yanında daima çocuk ve onunla huzur buluyorsun. Dünyanın en güvenilir ve huzurlu yeri nere diye sorarsanız tereddütsüz ananın, babanın yanı kucağı ortamı derim. Lakin bunun kıymetini bilmek lazım. Zamanında bunun farkında olmak ve ona göre davranmak lazım iş işten geçince üzülsen de beklesen de,umsan da hiç fark etmiyor. Yapabileceğin tek şey kalıyor o da arkalarında hayır ve has enete devam ederken unutmamak.
Madem biz elini öpecek büyüyüğümüz yoksa bu defa elimizi öpecek olan etrafımıza bu kucak açarak onlarında dünyasına girip bayramı bayram yapalım. Hele hele de torunlarımız varsa yine şanslıyız yakaladık bayramı, yap bayramı, tat bayramı, yaptır bayramı,ne mutlu sana..
Eğer bunlar olmadı ise geçen bayramda sen var kendini gelecek bayrama bunlar için hazırla, tabi Mevla ömür verirse
