Hindistan Yönetimi dedi ki; "ben halkımı besleme kabiliyetimi kaybettim, ülkemi yönetmekte aciz kaldım. Ey halkım başının çaresine bak."
1,5 milyar insan batıya doğru harekete başladı ve teşbihte hata olmaz, çekirge sürülerinin bütün ekili dikili alanları silip süpürdüğü gibi önüne gelen ülkeleri ve milletleri sömürerek ilerliyor. Zira asırlardır sömürüle sömürüle sömürmeyi öğrendiler ama bu yaptıkları şey, sömürmenin bir başka şekli...
“Aç insan ambar yarar” misali...
İlerlerken kendilerine Pakistan'dan, Bangladeş’ten, Çin'den, Afganistan'dan, İran’dan, Irak'tan, Suriye'den ve güzergâhtaki diğer ülkelerden insanlar, dağlardan inen kaynakların ırmaklarla, nehirlerle birleştiği gibi birleşip deryalara doğru akıyorlar...
Tabi bu istila ve sömürüden Türkiye Cumhuriyeti Devletimiz ve Türk Milleti olarak bizler de nasibimizi alıyoruz. Avrupa teyakkuzda, ne yapacağını bilemez durumda.
Herkesin yatları, katları var. Lüks içinde süren hayatları var. Ama şimdi de karşılarında açlık ihtiyacını gidermek için akan insan seli var.
Durum çok vahim... Dünya Siyasî Haritası yeniden şekilleniyor. Tabi hala yaşayan insan kalmışsa dünyada...
Yıl 2033...
Kulağımıza bir masal gibi gelen ve bu yarı kurgu olan küçük hikâyecik, belki bizlerin yaşında olanlar görür ya da görmezler bilemiyorum ama dünyanın huzurunu bozacak olan yegane husus açlık ve bunun sonucu olan göçleri anlatmaktadır.
Bu bir ütopya değildir. Bu durum, tarihte defalarca yaşanan gerçek vakalardandır.
Hâlbuki dünya bu konuyu belli bölgelere (Türkiye gibi) sıkıştırılmış, daha "mikro ölçekli" konular olarak göstermeye çalışıyor.
Durum, gösterilmeye çalışılandan vahimdir ve bütün insanlık bu konudan dolayı risk altındadır.
Bu sorun, sadece ülkemizin sorunu değildir. Bu sorun iç siyasete indirgenecek düzeyde bir sorun olmayıp uluslararası düzeyde bir sorundur.
İnsanlar bu konuda sorun çözmeye yanaşmıyorlar madem, Allah, insanlığın yardımcısı olsun, ne diyeyim...
