Çekilip gidiyor dostlar kervanı
Demek ki dünyanın sonuna kaldık
Uğurladık yine birçok civanı
Demek ki dünyanın sonuna kaldık
Herkes bir telaşta akşam ve sabah
Çocuk, genç, ihtiyar çekiyor hep vah
Semaya yükselir feryat, figan ah
Demek ki dünyanın sonuna kaldık
Kimisi gülerken kimisi ağlar
Yürekler yandıkça pınarlar çağlar
Mevsimi gelmeden bozulur bağlar
Demek ki dünyanın sonuna kaldık
Herkes kendisini yakıp yıkıyor
Kendi nefesini kendi tıkıyor
Yürek dağlandıkça nefis bıkıyor
Demek ki dünyanın sonuna kaldık
Yolculuk durmaz ya hayat son bulmaz
Mevla’ya bakan yüz asla hiç solmaz
Rahmet inmekte ya testiler dolmaz
Demek ki dünyanın sonuna kaldık
CEYHUNİ oku, yaz doğruyu konuş
Kalp dostu bulursa olur mu bîhuş
Bizden şikâyetçi olmuşsa kurt, kuş
Demek ki dünyanın sonuna kaldık
23.11.2020
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)
