Van?1915 Ocak?
1. Dünya Savaşı?nın ilk yılları?
Eli tüfek tutan herkes Ruslarla ölüm- kalım harbindeyken sınır birliklerinde cephane tükenir.Vanlı öğrenciler gönüllü olurlar. Yaşları 12- 17 arasında değişen 120 öğrenci. 120 isimsiz kahraman?Cephaneyi sırtlanırlar, karlı dağlarda günlerce gecelerce yürürler
Bir yanda kar tipi, bir yanda Rusların kışkırtıp en zayıf olduğumuz bir anda üstümüze saldığı Ermeni çeteleri, Taşnaklar?
Cephaneyi telim eden çocuklar Van?a dönerlerken tipiye yakalanırlar. Çoğu dayanamaz. Gencecik bedenleri tipiyle yağan kar sarıp sarmalar kefen yerine. Sonra karışırlar vatan toprağına. Sarıkamış şehitleri gibi.
Konusundan kısaca söz ettiğim şey bir sinema filmi. Adı da ?120?.
Geçen gün son sınıftaki öğrencilerimizden bir kısmıyla birlikte izledik bu filmi,okulumuzun rehberlik hizmetleri çerçevesinde değerli rehber öğretmenimiz Hatice Ustaoğlu?nun sağladığı imkanlarla. Bu vesileyle Hatice Hanım?ı tebrik ediyor, gayretleri nedeniyle de kendisine teşekkür ediyorum.
İyi ki okulumuzda böyle bir imkan var. İyi ki Hatice Ustaoğlu gibi bir rehberlikçimiz var.
Müfredat programlarının öğrenciyi de öğretmeni de bunalttığı bir anda bir eğitim öğretim ortamında öğretmen-öğrenci birlikte bir film seyretmek, tebdil-i mekan gibi bir şey oluyor. Bugünden yarına unutulup gidecek şeyler arasında üzerinde yaşadığımız cennet vatanın değerini anlamak, nasıl vatanlaştığını anlatmak adına tek kelimeyle mükemmel bir ders ?120? filmi.
Bazı sahnelerinde yer yer gözyaşlarıma mani olamadığım filmi izlerken, ara ara filmin öğrencilerdeki etkisini merak ediyor onlara çeviriyorum dikkatimi. Gördüğüm şu: Son dersin bitiş zilini duyuyorlar, o dakikalarda okulun önünü dolduran servis araçlarını kaçırma pahasına yerlerinden kıpırdamıyorlar. Hepsinin benim gibi çok etkilendiklerini gözlemliyorum. Diğer zamanlarda daha zilin çalmasına dakikalar kala oluşan sabırsızlık eseri kıpırdanışlardan eser göremiyorum teknoloji sınıfında.
Filmin dekorları adım başı alıp götürüyor insanı ta Birinci Dünya Şavaşı yıllarına. Kostümler özenle seçilmiş. Kısaca filmin; müzikleriyle, mesajıyla bütünleşmiş oyuncularıyla her yönden samimi bir çabanın ürünü olduğunu gördüm ve filmi beğendim.
Eğitim kurumlarımızda öğrencilerimize zaman zaman böyle imkanlar sunulmasının harikulade olacağını düşünüyorum.
Gençliğimize müzik diye sinema diye sunulan bir yığın zevzekliklerin onları şirazeden çıkardığını kendileri de biliyorlar.
Aziz vatanımızda birbirimizle daha candan kucaklaşıp, birbirimizi gerçekten seven insanlar olarak gerektiğinde birbirimiz için her türlü fedakarlığı yapabilecek bir ruh ikliminin oluşmasında böyle sanat değeri yüksek eserlerle gençlerimizin daha çok karşılaştırılmalarının kayda değer etkileri olacağını düşünüyorum.
Yarın yırmi dört saat dolmadan unutulup gidecek şeylerle sıkboğaz ettiğimiz gençlerimize ?120? yi izlerken haksızlık ettiğimizi de düşündüm.
?Gençlerimizin nasihate değil, iyi örneklere ihtiyacı var? diyen her kimse güzel söylemiş bana göre. bu söze yürekten katılıyorum.
Gençlerimizin, gençliğimizin kıymetini bilelim.
?120? filminin ülkemizin gencine- ihtiyarına, askerine ? komutanına, doktoruna-hastasına, öğretmenine- öğrencisine her meslekten her yaştan herkese söyleyeceği çok söz var.
