Ölüm karşısında ne yaparsak yapalım, muvaffak olmuş bir aktörden farkımız olmuyor.? vesselam.
?Gelimli gidimlli dünya / Son ucu ölümlü dünya? neylersin. Yahut Cahit Sıtkı?nın deyişiyle:
? Neylersin ölüm herkesin başında
Uyudun uyanamadın olacak
Kim bilir nerde nasıl kaç yaşında
Bir namazlık saltanatın olacak
Taht misali şu musalla taşında?
İşte, Abdurrahman Ayaz abinin cenazesinin ardından neredeyse tüm Seydişehir halkıyla beraber yıllarca görev yaptığı Alaylar Camii?nden Akyol?a giderken aklıma geliverenler?
Zaman zaman Cuma hutbelerinde cemaatsiz camilerin öksüz olduğunu söylerdi rahmetli, bana göre Alaylar Camii asıl şimdi öksüz.
Cuma hutbelerinde konuya göre usta bir kuyumcu titizliğiyle seçilmiş cümlelerini hiç aceleye getirmeden tane tane söyleyişini çok özleyeceğiz Abdurrahman Hoca?m.
Kalabalık arasında yürürken o, hiç aceleye getirmeden tane tane söylediğin cümlelerin gönüllerde çok derin ve güzel izler bıraktığını ardında saf tutan her yaştan her görüşten halkımızın cami civarına sığamamasından anladım.
Bir gönül eri olarak yaşadın,görevinin hakkını vererek güzel yaşadın; şimdi binlerce gönüldesin.
Görevini güzelce fedakarca yerine getiren her insana karşı bir vefa duruşuydu, bir kadirşinaslıktı cenazende yürüyen binlerce insanın tabutuna dokunabilme, hiç olmazsa bu anda sana yakın olabilme yarışı.
Seni camide, cami dışında, çarşı Pazar her yerde vakar sahibi bir insan olarak tanıdım. Konuştuğum herkesten samimiyetine ve ciddiyetine dair peygamberimizin güzel ahlakıyla ahlaklananlara has hep güzel şeyler işittim. Bu, biz faniler için elde edilebilecek kazançların en güzeli ve de en makbul olanı olsa gerek.
Seydişehir seni ebediyete yolcu ederken bir taraftan yüreğimi kaplayan acılar, Seydişehirlilerin gönlünde yer edebilmeyi başarabilmiş olduğunu görmekten doğan garip bir sevinçle yer değiştirirdi durdu.
Duygular böyle durumlarda tam bir meddücezir hali arz ediyor.
ölüm karşısında yapabileceğimiz en iyi şey güzelce sükut etmek iken bunu da beceremiyoruz çoğu zaman.
İnsan nihayet zaafları olan bir varlık. Ve bu varlığın dünya yolculuğunu Yahya Kemal, Mehlika Sultan şiirinde şöyle ifade eder:
?Bu emel gurbetinin yoktur ucu
Daima yollar uzar, kalp üzülür
Ömrü oldukça yürür her yolcu
Varmadan menzile bir yerde ölür?
Bu gerçek gönül erleri için tabi ki farklı.
Abdurrahman Hocam, sen Şeydişehirlinin gönlünde ebediyen yaşayacaksın.
Mekanın cennet olsun.
