Bugün 29 Mayıs...
Bugün öğleyin, anneyi toprağa verirken; "ben annemi istiyorum" diye hıçkırıyordu çocuk...
Biz ise; İstanbul'u fetheden, daha sonra Cumhuriyeti kuranlara laf sokma, kimimiz yüz yıl öncesine, kimimiz ise beş yüz yıl öncesine, hakaret etme yarışındaydık...
O kadar mı büyüğüz de; yüz yıl öncesine , beş yüz yıl öncesine küfrederken hiç utanmıyor, sıkılmıyor, asla korkmuyoruz?
"Ben annemi istiyorum" diyordu çocuk...
Halbuki annenin üzeri çoktan kapatılmış, toprağın üzerine çiçeği bile ekilmişti.
"Mezarlığı terk ederken mezarlık çıkışında;
"Her nefis ölümü tadacaktır" Bk. Al-i İmran... diye yazıyordu...
Biz ise; İstanbul'u fethedenlere, Cumhuriyeti kurup bizlere teslim edenlere hakaret etme, laf sokma yarışındaydık..
Tabi, onlarca fetih yapan orduların içinde birer neferdik ya biz?
Hani fethetmeye baya alışık kişileriz ya?
Hani fethetmenin eksiklikleri, yanlışlıkları ile dopdolu tecrübe abideleriyiz her birimiz...?
Sadece o kadar mı?
Senede bir Kurtuluş Savaşı kazanıp bolca Cumhuriyet kuruyoruz ya?
Ondandır Fatihlere, Atatürklere galiz küfürler etmemiz, onlara yol yöntem öğretmemiz..
Şu an bile, bunca yiğidimiz vatan için canlarını verirken, sevdiklerini geride bırakıp şehit olurlarken...
Yüz yıl sonra tarih kitapları bunları yazdığında, bu yiğitlerin bizlerin evlatlarına bu toprakları emanet etmek için canlarını verdiklerinden bahsettiğinde yine kalkıp birileri bugünün şehitlerine laf sokma yarışına gireceklerse eğer;
Şehidim hakkını helal et.
Lanet olsun sizlere saygıda kusur eden bizlere...
Allah belamızı versin bizim.
