İnsanlar huzursuz, dünya huzursuz.
Bitip tükenmek bilmeyen hırslarımız yüzünden her gün gerim gerim gerilime katsayımızda artışlar görülüyor.
Haktan ve hakikatten uzaklaşmakla doğru orantılı bir artış bu!
Şair İsmet Özel’in dediği gibi ‘Allah insanı iddiasından vurur’ olan bu.
Büyük resme bir masal penceresinden bakmaya ne dersiniz?
Yalnız, şiirin adı masal; bildiğimiz masallardan değil.
Şiirini adını ‘Masal’ koyan şair, aslında bizim hikâyemizi anlatmış.
Hangi hikâyenin tam içinde bu kadar var olduk?
Bu şiir Mevlana İdris Masal’ı lakin bu masalda iyilere gökten düşen üç elma yok.
Bir Masal ki içinde peri kızları, devler, cüceler yok; değişen dünyamız var, biz varız.
İnsana ve dünyaya tahakküm hırsının kara kalem tablosu sanki.
Hırsının emrine giren insanın Allah’ın arzında Allah’ı hesaba katmadan, yarını düşünmeden yaşamaya çalışmakla kendisiyle birlikte tüm evreni ne büyük bir felakete sürüklendiğinin hikâyesi bu!
Okuyunca hak vereceksiniz ve diyeceksiniz ki: Masal değil bildiğimiz hakikatmiş!
“Çocuktum her şeyi anladığımı sanıyordum
Sonra büyüdüm
Bombaların ve bankaların dağlardan ve ırmaklardan
Fazla olduğunu gördüm
Bahçıvanlar generallerden
Menekşeler mermilerden daha azdı
Yenilmişti dünya
Duanın özgürleştiren rüzgârı çekilmişti yüzlerden
İnsanlar doğa değil yönetmelik kokuyordu
Nükleer artıklar ve çok uluslu yalanlarla
Kirlenmişti yüzümüz
Teknolojinin o yok edici
O gri gölgesi düşmüştü yüzlere
Yenilmişti yüzümüz
Ve görüntü aynıydı bütün aynalarda
Her şey çok açıktı
Herkes kimsesiz
Herkes bir şeyin yoksuluydu
Hepimiz aynı anda yenilmiştik
Ve şarkılarımız kederliydi
Yanlış bir zamanda mı yaşıyordum
Çekip gitse mi idim
Ne yanlış bir zamanda yaşıyordum
Ne de çekip gidecek bir yer vardı
Her yer aynıydı, kaldım
Sürekli çağıran ve ayırım yapmayan toprak
Nasıl olsa beni de çağıracaktı
Masal dünyanın bittiği yerde başlar
Biliyorum eski zamanlarda değiliz artık
Ve masallar böyle anlatılmaz
Biliyorum ben hiç masal yazmazdım
Dünya sisteminin hepimize anlattığı masal
Kötü olmasa bu kadar
Biliyorum bir karınca türküsünden
Daha hafif olacak sesim
Biliyorum insanların birbirine olan
Yabancılığı büyüyecek dünya küçüldükçe
Biliyorum telefonlar oldukça
İnsanlar birbirini görmeyecek
Biliyorum birbirimizi hiç görmeden öleceğiz
Her şey için tek şey diliyorum
Allah’ın gülleri yakamızı bırakmasın”
Mevlana İdris Zengin
Allah’ın özümüze yerleştirdiği neyin iyi neyin kötü olduğunu bilme yetisini her dem zinde tutacak bir irade eğitimine ihtiyacımız var ki o vahiydir, aksi halde iyi olarak bildiğimizi yapmamaya devam edip kötü olarak bildiklerimizin ardında sürüklenmekten kurtulmamıza imkân ve ihtimal yok.
Selamların en güzeliyle…
H. Halim Kartal
10 Nisan, 19
