Bölge ekonomisinin ana omurgasını oluşturan tarım sektörü, özellikle buğday, arpa, karpuz, kavun, fasulye, patates, çilek ve domates gibi ürünlerde ciddi  kayıplar  verdi

Çiftçiler, bu yılın zor geçen iklim koşulları ve piyasa fiyatlarındaki dalgalanmalar nedeniyle büyük kayıplar verdi.

Başlıca Sorunlar:

1. İklim Koşulları: Seydişehir'de bu yılki iklim koşulları, tarım ürünlerinin verimliliğini olumsuz etkiledi. Su sıkıntısı, tarımda su kullanımına olan ihtiyacı artırdı ve bazı bölgelerde su kavgalarına neden oldu.
2. Pazar Fiyatları: Ürünlerin piyasa fiyatları, çiftçilerin kazancını doğrudan etkiledi. Geçen yıl yüksek olan buğday ve arpa fiyatları, bu yıl yerinde sayarken girdi maliyetlerinin artması çiftçilerin kazancını azalttı. Karpuz ve patates gibi ürünlerde ise fiyatlar sezon başında yüksekken, sezon ilerledikçe ciddi şekilde düştü. Özellikle Seydişehir karpuzunun çıkmasıyla fiyatlar, pazar tezgahlarında 5 TL'ye, tarlada ise 1 TL gibi düşük seviyelere indi.
3. Artan Girdi Maliyetleri: Gübre, ilaç, işçilik gibi tarım girdilerinin maliyetleri önemli ölçüde arttı. Bu artışlar, çiftçilerin kâr marjını daraltarak birçoğunun zarar etmesine neden oldu.

Sonuç: Plansız ve programsız tarım politikaları, çiftçilerin her yıl bir belirsizlik içinde kalmasına neden oluyor. Çiftçiler, tarımın bu şartlar altında sürdürülebilir bir gelecek olmaktan çıktığını belirtiyor. Gelecekte daha planlı ve sürdürülebilir tarım uygulamalarının hayata geçirilmesi gerektiği konusunda hemfikirler. Bu koşullar altında, çiftçilerin ekonomik olarak hayatta kalabilmesi için desteklenmeleri ve tarım politikalarının yeniden gözden geçirilmesi elzem hale gelmiştir.

Karpuz Para Etmeyince İneklerin Yiyeceği Oluyor: Tarımın Acı Gerçeği

Seydişehir gibi tarıma dayalı ekonomilere sahip bölgelerde, çiftçiler her yıl ürünlerinden elde edecekleri kazancı belirleyen pek çok faktörle karşı karşıya kalıyor. Bu yıl karpuz üreticileri için durum pek de iç açıcı değil. Pazar fiyatlarındaki ani düşüşler ve yüksek üretim maliyetleri, çiftçilerin ürünlerini tarlada bırakmak zorunda kalmasına neden oluyor. Bu durum, birçok çiftçinin karpuzlarını satmak yerine, ürünlerini ineklere yem olarak vermek zorunda kalmasına yol açtı.

Üretim Fazlası ve Pazar Doygunluğu

Karpuz gibi meyvelerde, pazar fiyatları genellikle arz-talep dengesine göre belirlenir. Bu yıl, üretim fazlası ve pazarın doygunluğu, karpuz fiyatlarının hızla düşmesine neden oldu. Pazarda talebin azaldığı, ancak üretimin yüksek olduğu durumlarda, fiyatlar hızla aşağıya çekilir. Bu durum, karpuz üreticilerini zor durumda bırakıyor; zira yüksek üretim maliyetleri karşısında, elde edilen gelir masrafları bile karşılamaktan uzak.

Yüksek Maliyetler ve Düşük Getiri

Çiftçiler, karpuz yetiştirirken sulama, gübre, ilaçlama ve işçilik gibi birçok masrafla karşı karşıya kalır. Bu yıl bu masrafların ciddi şekilde artması, çiftçilerin karpuzdan beklediği kârı elde edememesine yol açtı. Üstelik pazar fiyatlarının düşük olması, çiftçilerin karpuzlarını satmaktansa hayvanlarına yem olarak vermeyi tercih etmesine neden oldu. Bu durum, tarım sektöründe karşılaşılan plansız üretimin ve pazarlama zorluklarının acı bir yansımasıdır.

Çözüm Arayışları

Bu tür durumların önüne geçmek için, tarım politikalarında köklü değişikliklere ihtiyaç olduğu açıktır. Çiftçilere yönelik daha iyi pazarlama stratejileri, destekleme alımları ve üretim planlaması gibi çözümler geliştirilmeli. Ayrıca, çiftçilerin ürünlerini daha geniş pazarlara sunabilmeleri için lojistik ve depolama olanaklarının iyileştirilmesi de önemlidir.

Sonuç

Karpuz gibi tarım ürünlerinin pazarda para etmemesi, çiftçiler için büyük bir hayal kırıklığı yaratıyor. Ancak, ürünlerin boşa gitmemesi adına hayvanlara yem olarak kullanılması, tarımın bu zorlayıcı koşullarıyla başa çıkmanın bir yolu olarak görülüyor. Tarım sektöründe sürdürülebilirlik ve planlı üretim stratejileri geliştirilmediği sürece, bu tür sorunlarla karşılaşılmaya devam edilecek gibi görünüyor.