Annesinin sırtında taşıdığı kızı, olimpiyatlardan bu kez madalyayla dönmek istiyor
- Konya'da çocukken geçirdiği omurilik felci sonrası bedensel engelli olan 34 yaşındaki Sibel Çam, yaşadığı zorluklara rağmen azmi ve annesinin desteğiyle hayalini kurduğu olimpiyat madalyasını bu sefer alacağına inanıyor
- Milli halterci Sibel Çam:
"Ben iki paralimpik oyununa katıldım. Bu seferki hedefim oyunlara gitmek değil, madalya kazanmak. Bunun için 10 yıl emek verdim. Kendime olan güvenim daha da arttı"
KONYA (AA) - SAVAŞ GÜLER - Para Halter Dünya Kupası'nın Dubai ayağında gümüş, Mısır ayağında ise bronz madalya kazanarak Paris 2024 Olimpiyat Oyunları'na katılma hakkı elde eden milli sporcu Sibel Çam, olimpiyat madalyası şanssızlığını kırmak istiyor.
Henüz 13 yaşında geçirdiği omurilik felci nedeniyle tekerlekli sandalyeye bağımlı kalan Sibel Çam, 2012'de tanıştığı güreş antrenörü Ahmedi Hasip Kanat sayesinde haltere başladı.
Halter sayesinde motivasyonu artan, önemli başarılar elde eden 34 yaşındaki Sibel Çam, hem Türkiye'nin hem de kirada oturdukları dönemde 2. kattaki evlerinden spor salonuna gidebilmesi için kendisini sırtında taşıyan annesinin gururu oldu.

- "Kilo almam demek anneme daha fazla yük olmam demekti"

Bundan önceki iki paralimpik oyunlarına da katılma hakkı kazanan ancak derece elde edemeyen Sibel Çam, AA muhabirine, geçirdiği omurilik felcinin ardından bir boşluğa düştüğünü ancak halter sayesinde hayata yeniden başladığını söyledi.
Başladığı günden beri sporu hiç bırakmadığını aktaran Sibel Çam, "Tüm hedeflerime kısmen de olsa ulaştım. Halter, şu anda tek mutluluk kaynağım oldu." dedi.
Sibel Çam, zor günler geçirdiğini ancak hiçbir zaman pes etmediğini dile getirdi.
Annesinin bu süreçte hep yanında olduğunu vurgulayan Sibel Çam, şöyle devam etti:
"Genellikle evde antrenmanlarımı yapıyorum. Bunun nedeni eskiden kirada oturduğumuz apartmanda asansör yoktu. Antrenmana gidip gelebilmem için beni sırtında taşıyan anneme minnettarım. Hocalarım, 55 kiloda yarışırken sıklet değiştirmem ve 73 kiloya çıkmam gerektiğini söylemişlerdi. Kilo almam demek anneme daha fazla yük olmam demekti. Bu şekilde evde çalışmalara başladım. Kazakistan'da 2019'da düzenlenen Dünya Para Halter Şampiyonası'nda 2. olduktan sonra aldığım ödülle şu anki evimizi aldım. Bu evi de anneme ve babama hediye ettim. Şu anki evimizde asansör var ama evde çalışma alışkanlığıma devam ediyorum."


- "Kendime olan güvenim daha da arttı"


Sibel Çam, çalışmalarının artık paralimpik oyunlarında madalya alabilmeye yönelik olduğunu, Paris 2024 Paralimpik Oyunları'na yoğun hazırlandığını kaydetti.
Antrenörlerini ve kendisine inanları mahcup etmeyeceğini vurgulayan Sibel Çam, "Ben iki paralimpik oyununa katıldım. Bu seferki hedefim oyunlara gitmek değil, madalya kazanmak. Bunun için 10 yıl emek verdim. Kendime olan güvenim daha da arttı. Bu süreçte bana destek veren başta Meram Belediye Başkanı Mustafa Kavuş ile Meram Belediyespor'da emeği geçenlere teşekkür ederim." diye konuştu.

- "Onunla gurur duyuyorum"


Sibel Çam'ın 55 yaşındaki annesi Fatma Çam ise kızının her zaman destekçisi olduğunu vurgulayarak, "Kızım spora başlayınca benden yardım istedi. Ben de 'Sen yeter ki iste.' diyerek arkasında durdum. Eski evimizde asansör yoktu. Kızımı sırtımda ikinci kattan indirip çıkarıyordum. Bazen komşulardan da yardım isterdim. Onunla gurur duyuyorum. Kızım bir şeyler başardı, bir yerlere geldi. İnşallah devamı gelir." ifadelerini kullandı.