Şu dünyada bazı insanları anlamakta güçlük çekiyorum. Her ne kadar anlamaya çalışsam da bu konuda ne yazık ki başarılı olamıyorum.
İnsanoğlu olarak bazı erdemlerimizin olması bizi diğer yaratılmış canlılardan ayıran faktörlerimiz dır. İşte bu erdemlerde yoksun olduk mu karşı tarafın bizi anlamakta zorluk çektiğini de yadırgamamak lazım. Adama Allah nasip etmiş hem de en kralından zenginlik açısından baktığında malı var sermayesi var evi var arabası var var da var var oğlu var. Bazılarına da unvan bakımından vermiş vermiş de vermiş. Adının önü arkası dolu mübarek bazılarına da güç kuvvet gençlik asalet vs. gibi değerler vermiş ne güzel diyorsun.
İşte bu nokta da yaptıkları işlere bakıyorsun bunların gönül indirdiklerine bakıyorsun bu defada hayretler de kalıyorsun. Şöyle bir düşünce aklına geliyor bu defa yahu bu işler bu kadar ucuz mu? Malında eksilse ne olur ne zararın olur, unvanın ve şanın şöhretin ile büyüksün var bari küçülme. İnsanı asıl büyüten insanlığı, cömertliği, mütevaziliği, hoşgörüsü hele hele de kibir ve kabalıktan uzak olması değil midir?
Sahip olunan bunca değerler gün gelir yok olur onlardan eser kalmaz, mal mülk gider yerlerinde yeller eser, yerle yeksan olursun işte o zaman geçmişte takılır kalırsın bir türlü geleceğe geçemezsin bunu asla unutmamak lazımdır. Bütün varlıklar, zenginlikler unvanlar, soylar, soplar biz insanlar içindir. Bir şekilde insanoğlu bunlara erişir veya kazanır ve bunlar kendisine nasip olur. Nasip olmayan tek şey herkese “insanlık” nasip olmaz. İşte en zoru da budur. Bu öyle alınıp satılmaz şu ve bu şekilde de kazanılmaz bu incelik ve ruhunda gelen eğitim öğretim ve ahlaki, dini ve vicdani duyguların bütünüdür.
Bir şeylerle söylenip bir şeylerle ölçül düğümüz zaman büyüklük kendimizi unutmadan davranabilme basiretini gösterebilmektir. Tıpkı tacirler gibi kullanılan “ basiretli tüccar” deyiminde olduğu gibi basiretli insanda çok önemli bir değer ve insanoğlunda beklenen en yüce erdemdir.
Bu itibarla, hepimiz in basiretli davranmalı ve bu bilinçte olma mecburiyeti vardır. Aksi halde, gün gelir kim takar seni dedirtmeden bu günlerde o günlere hatır gönül ve insanlık taşımak gerekir.
Bizden söylemesi.
