Bizim uyandığımız güne söyleyecek yeni bir sözümüz olmayınca” dedi beyaz saçlı adam, “günlerin de bize söyleyecek yeni bir şeyi olmuyor.”Gökhan Özcan’ın 29.09.2022, ‘Aşina Yabancılıklar’
Her şeyin bize, taşıdığımız niyetlere göre atacağımız uygun adımlara bağlı olduğunu anlatan ne güzel bir formül bu! Günlerimizi, anlarımızı nihayet hayatımızı sıkıcı olmaktan kurtarmak çok iyi biliyoruz kibu tabii dengeyi tutturmayı başarmakla mümkün.
Yoksa her şey elimizden, gözlerimizin önünden kayıp gidiyor.
Uyandığımız güne söyleyecek bir sözümüz varsa onu söylemek için en uygun an; uyandığımız, elimizin erip gözümüzün gördüğünün farkında olduğumuz, açıkça ‘şimdi’ deyip harekete geçtiğimiz andan başkası değildir aslında; çünkü önceki an geçmiş, sonrası meçhul.
Uyandığımız güne bir sözümüzün olması işte o anın yani ‘şimdi’nin kıymetini bilip o anın en hakkını vermekle anlam kazanıyor. Günlerin, ayların, mevsimlerin nihayet hayatın her haliyle, her rengiyle insana öğrettiği yegâne gerçek budur.
Bir hasat mevsimi daha yerini yavaş yavaş, mevsim meyveleri gibi renklerin de olgunlaştığı, güz mevsimine bırakıyor.
Zaman sanki bir rüzgâr…
Şimdi ekim, bir bakmışsın haziran.
Öğreneceğimiz çok şey,
Okunacak çok kitap var.
Okunacak çok kitap var ve ne yazık ki çok az okuyoruz!
Gazeteler, dergiler, rafları tıka basa kitaplıklar, üzerleri tozlanmış, ilgisizlikten mustarip kitaplar…
Okuyucu bekliyor.
Pembe şafaklarla gelen sabahlarda, gözlerimiz hep uykularda.
Aklımız, dizilerde, oyunlarda, gezmelerde, tozmalarda…
Oysa şimdi tam okuma zamanı.
Şimdi toprağı ekime hazırlama, hazır hale getirilen toprakla en uygun tohumu buluşturma zamanı.
Şimdi sabır sebat zamanı, daha çok almak için verme zamanı.
Sevme zamanı şimdi birbirimizi, karşılığını hemen görmeyi beklemeden.
Anlamaya çalışma, empati yapma, değerli olabilmek için bir değer üzerinde bulunma zamanı şimdi.
Şimdi her an bir sadakat sınavından geçtiğimizin şuurunda olma zamanı.
Sorumluluklarımızı ne ölçüde yerine getirdiğimizi, başkalarından önce kendimize karşı ne kadar dürüst olabildiğimizi sorgulama zamanı şimdi.
Kazançla mı kapattık mevsimi yoksa temelli zarar edenlerden mi olduk? Bunu anlamak için, anlayıp gerekli tedbirleri almak için hasadımızı hesap etme zamanı şimdi.
Şimdi; çünkü yarın çok geç olabilir.
Hasat sonlarında yaptığımız muhasebenin gerektirdiği titizliği gösteriyor muyuz, yoksa göstermelik raporlarla kendi kendimizi kandırmakla mı avunuyoruz? Altına imza koyup zarif bir dosya içinde dolaplarımıza yerleştirdiğimiz, bir sonraki toplantıya kadar bir daha da dönüp bakmadığımız kararlarımız mı var? Başlarımızı avuçlarımız arasına alarak bunları ve dahi buna benzer işlerimizi bir iyi düşünmek, modern söylemle belirtmek gerekirse önemli çıkarımlarda bulunmak zamanı şimdi.
Şimdi yeniden ve aynı hataları bir daha tekrarlamama kararlılığıyla iyi bir duruş sergileme zamanı.
İşte şimdi ekimdeyiz, önümüzdeki hasadın daha bereketli olması için kolları sıvama, geçen yıl nerede hata yaptığımızın idrakiyle kollarımızı sıvayıp işlerimize yeni bir aşk ve şevkle koyulma zamanı.
Şimdi; güzel, yapıcı, hikmet dolu sözlere kulak verme zamanı.
Bırakalım şundan mı oldu yoksa bundan mı kavgalarıyla birbirimizi hırpalamayı, ben neyi başardım, neyi başaramadım hesabıyla kendi içlerimizde esaslı bir duruşmayı yapabilme yürekliliğini gösterebilme zamanı.
Şimdi kendimizi çevremizi bir güzel okuma zamanı.
Daha güzel bir Seydişehir, nihayet daha güzel, daha müreffeh ve daha aydınlık bir Türkiye için fertfert sabırlı ve kararlı çalışma zamanı.
Şimdi geçmişten ibret alıp geleceğe daha bir şuurlu hazırlanma zamanı.
Şimdi…
Selamların en güzeliyle…
Hacı Halim Kartal/03 Ekim 2022
