Ölümün ne kadar yüzü soğuk,anlamı ne kadar derin,ruhumuzu ve bedenimizi sarsan bir kelime. Tüylerimizi ürperten ve diken diken eden soğuk bir kavram. Oysa tüm canlıların yüzleşeceği acı ve gerçek bir olayın adı ölüm.
Ölüm doğumla başlayan bir sürecin son aşaması ,hayatımız ise, bu sürecin içerisinde ki acılı, tatlı ,zorlu, meşakkatli,hüzünlü,sevinçli bil cümle hayatı,hayat kılan mazlumelerzinciriden başka bir şey değildir. Peki bu mazlumeler zinciri bize ne getirip ne götürür,buna bakmak lazım. Bakarken de nasıl bakmak gerekir burası çok önemlidir. Hani bir söz vardır “nasıl bakarsan öyle görürsün” diye. Bakış açın göreceğin sonun ipuçlarını verir. Hayatta beklentilerin ve bunlar için yaptığın mücadele sonunda karşılaşacağın hazin son mudur ölüm. Yoksa yeni bir başlangıca açılan kapının eşiği midir. Hiç şubesiz yeni bir kapını eşiğinde başka bir şey değildir ölüm.
Siz ne derseniz deyin bu dünya için ölüm bir yok oluşun adıdır,Ölümişleri yarım birakip sonlandıran yarınları yok eden, bebeği beşikte yetim ve öksüz bırakan,kapıları kilitleyen, ümitlerin sönüşu,sonsuz ayrılık adıdır.Yok oluş cimsi ve fiziki bir yok oluş bir dönem olsa da sonrası için tamamen yok olup unutulmanın tam da ismidir. Bir kaç kuşak önce bu dünyada göç edip gitmiş dedelerimiz ve ninelerimizin isimleriniadlarını sanlarını bilen var mı ? Bilen varsa bile daha gerisini bilenlerin olduğunu hiç sanmıyorum. O zaman ölüm bir kaç kuşak için ayrılık olarak ifade edilse de daha sonrası için unutulmak yok olmak tan başka bir şey değildir.
Her nefis olarak tatacağımız garanti olan ölümü, yaşarken hissetmeli ve yaşamımıza bu acı gerçeği katarak yaşamalıyız. Unutulup yok olup gidileceği kesin olan bu dünyada neyin ve nelerin mücadelesini verdiğimizin farkında olarak yaşamalıyız. Yoksa varsayımlı 70 yıl yaşamımızda 40 ton yiyecek ve 65 ton su tüketen bir değirmene dönüşürüz.Oysabizim bu dünyaya geliş ve amacimizbudeğildir.İnsanoglu daha ulvi amaç ve gayeler için bu dünyaya gönderilmiş ve hesabı daelbettekisorulacaktır.
Şairin dediği gibi “Ölümden korkusu olanlar ölür” misali ölüm korkusundan ölenlerden olmadan,bu günlere hazırlıklı,donanımlı,yüzü ak kul olarak Mevla’nın tayin ettiği vakit ve saatimizi bekleyip şükür ve sebat edip duralım. Unutmayalım ki Mevla ne eylerse güzel eyler.....
