İnsanoğlu olarak sevinç, tasa, heyecan üzüntü gibi birçok insani duygular yaşarız. Bunları bazen ferdi yaşarken tek başımıza haz alırız. Bazende bu tek başımıza yetmez ve toplum olarak birlikte haz almak ihtiyacı duyarız.
İşte bu noktada toplumsal olarak üzüntüleri birlikte yaşadığımız gibi sevinci de birlikte idrak ederiz. Yaşanan bir tabi afet veya bir kısımımızın maruz kaldığı bir şiddet nasıl hepimizi üzüyorsa ve sonunda etkileniyor isek. Bayramlar, düğünler, panayırlar, Festivaller, anma günleri, eğlence yerleri gibi özel günlerde bu şekilde önce birey olarak bizleri sonrada toplum olarak topluluğu mutlu kılar.
Tabi ki bu noktada millet olma, Ulus olma özelliklerimizi temel taşında buralarda şekillenir. Bir dini bayram öncesi yaşanan telaş ve koşuşturmada hemen hemen toplumun her fertleri nasibini alır. Hiç kimsede bu durumda şikayetçi olmaz kısıtlı bütçelere rağmen her aile ve her fert bir şekilde bu nizamdan yerine şöyle ya bu böyle alır. Bunlar güzel gayretlerdir. Olmalıdır da köyümüzü tanıtım gününde nasıl sevinilmez. Yine şehrimizin kültürünün tanıtımında nasıl seyredilmez. Panayırlarda öyle değil mi festivallerde bu kategoridedir.
Dini bayramlarımız başlı başına bir ekoldür. Toplumu yeniden revize eder. Küskünlükler dargınlıklar sonlandırır. Bozulmuş ilişkileri onarır. Yeniden sevgi kapılarını aralar. Büyüğü küçüğü tanıtır. Kısaca kalplerin katılığını siler süpürür. Çocukların sevinç kaynağı olurken büyüklerin yeniden hatırlanmasının sağlar. Milli bayramlarımızda milletçe coşarız. Yeniden kahramanlarımızı hatırlar Ecdadımızla gurur duyar onların torunları olduğumuzu için göğsüm kabarır. Adeta yeniden Viyana’nın kapılarının zorlarız. Bunlar da çok güzel hareketler ve davranışlardır. Bütün bunlar bizleri millet eder. Başka bir açıdan mayamız ve hamurumuz olur bu ortak paydalarımız.
Bunlar güzel olmaya güzel peki elin gavurun paydalarında bizim ne işim ola. Nedir bu yılbaşı hangi kültürümüzde, hangi töremizde, dinimizin neresinde var veya yazıyor. Bu sevinç ve birlikteliği yaşamak isteyenler o paydayı paylaşanlardır. Bu payda da olmayanların ne işi var bu heyecan ve koşuşturmada. Siz hiç Ramazan Bayramında evine şeker alan yada Kurban Bayramında bir koç kesen Hristiyan bir vatandaşa,rastladınız mı. Yaparlar mı, yapsalar da göstermelikten öteye geçer mi. Peki bize ne oluyor ki yılbaşı akşam çerez kuyruklarında çam ağacı süslemelerinden, eğlence mekanlarından boy gösterip yerimizi alıyoruz.
Hele de o Noel baba külahını masumane başımıza geçiren biraz önce yatsı namazını eda etmiş yada edecek olan kardeşim sana ne oluyor. Bunu takarken hiç mi düşünmezsin sonuçlarını bilerek yapmadığınızı sende bende hepimiz biliyoruz da sen yine de yapma. Yapma ki senden sonrakiler bunu yapmasınlar. Bunu basit bir dünya aktivitesine indirgemek ile de kendimizi kandırmayalım. Dünyada bir buçuk milyar Müslümanın bayramlarında neden diğerleri aktivitelerine katılmazlar hiç düşündünüz mü. Düşünmedin se o zaman hep beraber gelin bunu düşünelim.
