Proje yapıp uygulama konusunda usta Milli Eğitim Müdürü Tahir Kibar ile Tarım Meslek Lisesini ziyaret ettik. Okul, 30 dönümlük bir alana kurulmuş, geniş araziye sahip. Okulun 260 öğrencisi var, çoğu ailesi tarımla uğraşan ailelerin çocukları. Yaz mevsimi olduğu için hepsi tatilde, salgın hastalıktan dolayı ikinci dönem okulda eğitim yapılmamış.
Okul müdürü Seyit Ali Koç köy çocuğu. Tarımı, ekini, harmanı bilen; hayvanları tanıyan, tarım ve hayvancılıktan anlayan bir edebiyat öğretmeni. Okula yakışmış, gayretli bir eğitimci.
Okul bahçesine 500 elma ağacı dikmiş. Badem, kayısı ekmiş. Meyve ağaçları okulun arazisini şenlendirmiş.
Okulun traktörü var, arazinin bir kısmına buğday ekilmiş ve hasat edilmiş.
Fındık, ceviz, çubuk fidanları yetiştiriyor okul, yakında okul tarlalarında yerini alacak.
Okulun keçisi, koyunu ve tavuğu varmış, yaz tatilinde bunlara bakıp besleyecek kimse yok. Okul müdürü tavukları satmış, keçi ve koyunları tanıdığı bir çobana emanet etmiş, çoban otlatıyor.
Tarlalar sulanabilir, yakınında ırmak akıyor. Patates, domates, biber, patlıcan gibi diğer sebzeler yetiştirilebilir.
Okul müdürü, döner sermaye sistemi kurmayı düşünüyor. Çevrede hayvancılık gelişmiş, tarlalara yonca ekecek ve satacak, yonca iyi para eder, diyor.
Lavanta ekip ürünleri çeşitlendirerek okulun döner sermayesine gelir sağlamayı planlıyor.
Özel Eğitim Uygulama Okulu, Konya Ovası Projesi kapsamında proje yapıp destek almış ve sera kurmuş. Okulun bahçesinde her türlü sebzeyi yetiştiriyor. Salatalık, biber, domates, çilek…
Öğrenciler hem bilgilerini artırıyor, hem üreticiliği öğreniyor hem sınıfın dar ve sıkıcı havasından kurtulup açık alana çıkıyor, sebzeye, meyveye, ağaca, toprağa dokunuyorlar. Fiziken ve ruhen rahatlıyorlar.
Sera, öğrenme güçlüğü çeken öğrencilere iyi bir rehabilitasyon sağlıyor, diyor okul müdürü Cafer Akın Bey.
Milli Eğitim Müdürlüğü proje yapmış ve KOP’tan destek sağlamış, Tarım Meslek de benzer bir sera kurulacak.
Her sene bir sebze türü üretmeyi planlıyor okul müdürü. Bir sene domates, bir sene biber, bir sene salatalık. Böylece öğrenciler farklı sebzeleri yetiştirmeyi öğrenebilirler.
Okul, ayrıca çevredeki çiftçilere de eğitim vermeyi planlıyor.
“Tarım ilaçları kullanmayı, zararlı böcekler ve haşaratla mücadele etmeyi, doğal tarım yapıldığı takdirde böceklerden korunma yollarını, serada sebze yetiştirme sistemini ilgi duyan vatandaşlara öğretebiliriz” diyor Seyit Ali Bey.
“Hayvanların sağlığı, yetiştirilmesi, hastalandığı zaman tedavisi, kullanılacak ilaçlar önemli. Bu konuda vatandaşlarımızın bilgilendirilmesi ve eğitimi çok fayda sağlar.”
Okuldaki öğretmenlerin 50’si meslek dersi öğretmeni, diğerleri branş öğretmeni. Hayvancılık branşında kadrolu öğretmen yok.
Öğrenciler arazide, atölyede, ağılda çalışmaya bayılıyor, sınıf ortamını sıkıcı buluyorlar.
5 MİLYAR DOLARLIK TARIM ÜRÜNÜ,
MEYVE, SEBZE İTHAL EDİYORUZ
Gençlerde işsizlik oranı 23. Ülke diplomalı işsiz cenneti. Buna rağmen 24 tarım ve hayvancılık meslek lisesi var, bunların çok azı üretim arazisine sahip. Köyler boşaldı, ekilmeyen araziler arttı.
2017 rakamlarına göre 234 milyar dolarlık ithalat yapmışız, 5 milyar dolarıyla tarım ürünleri almışız.
107.351 ton arpa (Fransa, Danimarka’dan), 4.109.527 ton buğday (Rusya’dan) ithal etmişiz.
Mısır, pirinç, çay, ayçiçeği, incir, üzüm, kuru fasulye, limon, portakal, mandalina, fındık, çay ithal ediyoruz.
Bosna Hersek, Polonya, Sırbistan’dan et; Moldovya’dan donmuş domuz eti ithal ediliyor.
Süt, peynir, tereyağı ithal ediyoruz. 2016 yılında 40.000 ton süt ürünü ithalatı yapılmış.
Marul İspanya’dan, ıspanak İtalya’dan, yumurta İngiltere’den, sarımsak Çin’den, nohut-mercimek-fasulye Madagaskar’dan, çobanlar Suriye, Türkmenistan’dan ithal.
En çok üretilen elma, üzüm, portakal, armut, domates, ayva, erik, biber, lahana, turp, patlıcan, kavun ve karpuzu bile ithal ediyoruz.
Tarım ve hayvancılık meslek liselerinde normal okul takvimi uygulanıyor. Yazın buğday, arpa, nohut, fasulye, salatalık, domates, biber hasadı yapılacak, öğrenci tatilde.
Hayvanlara bakılacak öğrenci tatilde.
Ziyaret ettiğim iki okulda da okul müdürleri ve okul idaresi bu işleri biliyorlar ve hasat yapıyorlar, yeteneklerini geliştirmişler.
Bu okullar öğrenciye meslek öğretmek için değil mi?
Tarım ve hayvancılık meslek liseleri çoğaltılmalı, teşvik edilmeli, uygulamalı eğitim yapmalı.
Hem gençlerimiz iş bulur hem ülke ithalat yapıp 5 milyar dolarını yabancı ülkelere vermez.
En önemlisi bu okullar yazın eğitime devam etmeli, tatil kışa alınmalı.
Ankara bürokrasisi bunu fark etmez, meslek liseleri yerel yönetimlerle iş birliği ile yürütülmeli.
