İçimizde o kadar riyakâr var ki, bazen riyakârlık bile bir asalet unvanıymış gibi yorumlanabiliyor.
11 Eylül 1980 tarihinde ve o tarihten önce her Allah?ın günü ortalama yirmi genç fidan devrilirken; ?yeter artık kim durduracaksa bu kanı durdursun? diye birilerine davet yazıları yazanlar, o dönemdeki hükümetlere kızanlar, 12 Eylül ve sonrasında darbe yapanları birer kahraman olarak karşılayan ve haklarında övgüler düzenler şimdilerde hepsi birer Kenan Evren düşmanı kesiliverdiler.
12 Eylül Darbesinin ertesinde ?oh be dünya varmış? diyerek derin ?oh?lar çekenler şimdilerde darbe yapanları yakalasalar sanki paramparça edecekler. Bunların hiç birisi sıradan halk katmanlarının masum fertleri değiller. Çoğu akademisyen, gazeteci, politika kulvarından olan insanlar. Bunlar; 12 Eylül tarihinin etki alanında kalan yılarda ?gıkları? bile çıkmayan ama tehlikenin uzaklaşmasını fırsat sayarak; ?Debreli Hasan?, ?Çakır Ali Efe?, rollerine soyunanlardır.
Son anayasa değişikliklerine sırf bu yüzden ?evet? diyeceklermiş. Hayırlı olsun bakalım.
?Uzlaşma olmadan yapılan değişiklikler bu millete fayda sağlamazmış. Şimdiye kadar yapılan tüm değişiklikler uzlaşma ile yapılmış. Bu anayasa değişiklikleri AKP tarafından yapılan AKP Anayasasıymış. İçerik falan hiç önemli değilmiş. Değil mi ki AKP Anayasasıdır bu, o zaman buna ?evet? demek devlete ve millete ?ihanet? anlamına gelirmiş. Çünkü AKP ?ihanet? içindeymiş.?
Böyle düşünenler AKP?ye oy veren milletin yarısını da bu kategoriye soktuklarının farkında değiller herhalde. Sanki yarın öbür gün bu milletin oylarına ihtiyaçları olmayacakmışçasına, milletin tercihini ?ihanet? olarak yorumlamak bana mantıklı bir propaganda şekli gibi gelmiyor. ?Ayağına kurşun sıkmakla eş anlama gelen? bu söylemler beni gerçekten hayretler içinde bırakıyor. Yapılan tüm icraatları ?ihanet? olarak yorumlayanlar sırf bu yüzden ?hayır? diyeceklermiş değişikliklere. Bu da hayırlı olsun bakalım.
12 Eylül Anayasasına ?hayır? diyenlerin, hatta düne kadar o yasaları yapanların sorgulanmasını, mevcut anayasanın tamamen değiştirilmesini isteyenlerin; kısmi değişikliklere ?hayır? demelerinin haklı gerekçeleri var mıdır acaba diye onları da anlamaya çalışıyorum.
1982 yılında % 92 gibi bir oranla ?uzlaşma? dedikleri konunun halk tarafından alasının yapılarak kabul edildiği bir anayasayı istememek, buna karşılık şimdiki değişikliklere ?uzlaşılmadan? yapıldığını öne sürerek karşı çıkmak ne kadar isabetli düşüncelerdir anlamak mümkün değildir. Bu çelişkili yaklaşımlar; ?uzlaşmanın iyi bir şey mi, kötü bir şey mi?? olduğu hususunda da insanları şüpheye düşürüyor. Ayrıca uzlaşma konusunda şu soruyu sormak da sanırım isabetli olur.
?Hükümetler ne için vardır? Hükümetler muhalefetin dediklerini yapacaklarsa neden hükümettirler??
Farz edelim ki CHP?nin 350 milletvekili var. Bu durumda muhalefeti ne kadar dikkate alır acaba? O CHP ?uzlaşma ? kelimesini lügatinde tutmaya devam eder miydi? Bu soruların cevabı da merak konusudur elbette.
Değişiklikleri okumadan, ne getirip ne götürdüğünü bilmeden tuttuğumuz partinin liderinin ağzına bakarak, etrafa kin ve nefret tohumu saçmak yanlıştır.
?Hükümet, bir emekli olarak benim maaşıma zam yapmadı. Öyleyse ben de değişikliklere ?hayır? diyeceğim.?
?Hükümet, dış politikada dik durmadı, öyleyse ben bu değişikliklere ?hayır? diyeceğim.?
?Hükümet, 12 bin kilometre duble yol yaptı. Öyleyse be bu değişikliklere ?evet? diyeceğim.?
?Muhalefet, hükümetin yaptığı her şeye, iyi olsa da kötü olsa da hayır diyor. Öyleyse ben bu değişikliklere ?evet? diyeceğim.?
Bu ve benzeri gerekçelerle ?evet? ya da ?hayır? demek kendimizi inkâr etmek yani Aziz Nesin?e hak vermek anlamına gelir ki; ?Türk Milleti, zekidir, çalışkandır??
Benim karar vermekteki kriterim şu olacak: Yapılan değişiklikleri defalarca okuyacağım. Kendi menfaatimden önce milletimize ve devletimize faydalı bir yön var mı, yok mu ona bakıp, ?evet? mi yoksa ?hayır? mı diyeceğime ondan sonra karar vereceğim.
Siz siz olun bu konuda politikacıların ağzına bakmayın. Onlar sizin ağzınıza baksınlar ve tavırlarınıza göre hareket etsinler. Onların varlık sebebi bizleriz. Bizim varlık sebebimiz onlar değil? Biz asiliz, onlar bizim vekillerimiz. Onlara devleti ve milleti yönetme yetkisini bizler verdik. Her an bu yetkimizi bir başkası lehine çevirme hakkımız var. Demem o ki; bizler, millet olarak ?az buz? anlam taşımıyoruz. Demokrasinin temel taşlarıyız bizler. Hiç birisine kendimizi ezdirmeyelim.
Hiçbir parti lideri benim babamın oğlu değil. Hiç birisi benim ekmek paramı vermiyor. Hiç birisi; ?işte Türkleri ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti?ni tüm dünya devletleri arasında bir numaraya oturtacak adam? diye işaret edilmemiş.
Biz Türk Milletiyiz. Aşılmaz dağları aşarız, inilmez derinliklere iner seller sular gibi çağlar hatta oralara sığmaz taşarız.
?Hayır?sa da, ?evet?se de; milletimize hayırlı olacak ne ise o olsun.
Bir şiirimle veda etmek istiyorum.
---0---
Her Dem
Biz bu memleketi pek çok severiz;
Laf ile dağları yıkarız her dem.
Can verir, mal verir; gürler, eseriz.
Her işin altından çıkarız her dem
Onlar aya gider, çıkarlar Mars?a,
Üşenir gitmeyiz İzmir?den Kars?a,
Oturur ağlarız vaktimiz varsa,
Gözyaşını siler bakarız her dem.
O parti, bu parti neyin nesidir?
Hepsi de milletin ortak sesidir.
Bu nefes bizlerin son nefesidir,
Bir olsak su gibi, akarız her dem.
Ağzımız açılır susmaz nafile.
Yetmiş milyon sanki yetmiş kafile.
Bazen doğrularda buluşsak bile,
Her doğruya bir kulp takarız her dem.
Memleketim için, alın kanımı,
Yetmezse üstüne bir de canımı.
Hamaset sarmış bak her bir yanımı,
Dünyayı bu gazla yakarız her dem.
Yalansız hilafsız derim sözümü,
Düşmana göstermem güler yüzümü,
Söküp de çıkarsam kendi özümü;
Şimşek olup parlar çakarız her dem.
07/2010/Konya
