Olabilir mi, olur mu?
Yere göğe sığmazlanan insan, dünyayı en yakınlarına dar etmeyi en büyük kazanç belleyen insan, gerçekten bunu yapabilir mi?
Neden mi söz ediyorum?
Neden olacak? ?İçimizdeki Yezid?i öldürmek?ten?
Dün 10 Muharrem?di.
10 Muharrem Hz.Muhammed?in(SAV) torunu Hz. Hüseyin ve 71 yakınının Kerbela?da şehit edilmesinin yıl dönümüydü.
İstanbul?da yaşayan Caferi cemaatinin düzenlediği matem törenine katılan Kemal Kılıçtaroğlu burada yaptığı konuşmada 1372 yıl önce yaşanan Kerbela olayının insanlık tarihinin en acı sayfalarından biri olduğunu belirttikten sonra beynimde şimşek etkisi yaratan birkaç cümle söyledi. Bu cümleler, bana göre bu önemli gün vesilesiyle söylenen sözlerin en etkili olanlarıydı. Kılıçtaroğlu?nun yeryüzündeki tüm düşmanlıkları sona erdirecek önerisi şuydu:?Aranıza nifak sokmayın, birbirinize olan muhabbetiniz asla eksilmesin, azalmasın, daima artsın. Birbirinizi sevgi gözüyle görün. Birbirinizi kalpten sevin. Şii, Alevi, Sünni, herkes içindeki Yezid?i öldürebilirse işte o zaman Hz. Hüseyin?i yüceltir ve yaşatırız.?
İşte beni dakikalarca düşündüren, belki üzerinde ciltler dolusu yazı yazılmasına temel olabilecek olur mu, olabilir mi? dediğim sözleri bunlardı CHP genel başkanının.
Evrensel özellikler taşıyan bu sözler benim için çok önemliydi. Bütün semavi dinlerde karşılığı olduğunu düşündüğüm bu sözler, yeryüzünde insanların barış ve huzur içinde yaşamasını isteyen Allah?ın, elçileri aracılığıyla insanlığa sunduğu ilahi mesajın da özünü oluşturuyordu bir bakıma.
İçimizdeki Yezid?i öldürmek; bencilliğimizden kurtulmak, melek tarafımızı güçlendirmek demekti.
İçimizdeki Yezid?i öldürmek; Müslüman olduğu iddiasında bulunup da bütün iş ve eylemlerinde şeytanın memnun olacağı bir yaşama biçiminden yana olmamaktı.
İçimizdeki Yezid?i öldürmek; kardeşlerimizi kıskanıp da onların kanını dökmeyi göze alacak kadar canavarlaşmamaktı.
İçimizdeki Yezid?i öldürmek; trafikte başka insanların da evlerinden işlerine işlerinden evlerine güven içinde gidip gelmelerine mani olacak şekilde davranmayıp yolların, yalnızca direksiyonunu tuttuğu pahalı aracıyla kendisi için yapılmadığını hatırda tutmaktı.
İçimizdeki Yezid?i öldürmek Hüseyin?i yaşatmaktı.
İçimizdeki Yezid?i öldürmek, ne pahasına olursa olsun hakkı tutup kaldırmaktı.
?
Ama yeryüzü de insanoğlunun sınav yeriydi işte; Habil varsa Kabil de vardı. Gerçek olan buydu.
Düşünceler böyle uzayıp giderken insanoğlunun yeryüzü macerasını şair duyarlılığıyla dile getiren Bedri Rahmi Eyüboğlu?nun ?İnsan Kasidesi? adlı şiirini hatırladım. ?Bin türlü acayip halleriyle insanı? anlattığı şiirini ?sevgi? vurgusuyla bitiriyordu şair. İçimizdeki Yezid?i öldürmek adına belki bir faydası olur ümidiyle ben de yazımı bu şiirin bir bölümüyle bitiriyorum.
??
Evvela gökyüzü alıp başını çekip gitti
O gökyüzü ki gözünün bebeğinde mihenk taşı
Kırk yıllık dost, çocukluk arkadaşı
Derisi derine bitişikti
Evvelâ gökyüzü alıp başını çekip gitti
Sonra göç eyledi çınar dalları
Arkasından yola düzüldüler
Martılar, çakıl taşları, güvercinler.
Velhasıl yüzünü güldüren cümle incik boncuk
Bir başka diyara göç ettiler aziz çocuk
Bir de baktım ki dikilivermiş karşına,
Bir endam aynası misillû
Bütün heybetiyle insanoğlu.
Ama gösterdiğin suret senin suretin değil,
İnsanoğlu bu;
Sadece meyvelerden ve hazlardan ibaret değil.
Bir dilimi zehir zıkkım,
Bir dilimi candan tatlı
İnsanın tarifi bu oğul, sevdanın değil.
Bir de baktın ki etrafını insanlar almış
Halka halka, dizi dizi, arşa kadar
Bir yapı içresin ki insandan kurulmuş
Duvarları insandan örülmüş,
Harcı insan, tuğlası insan,
Tavanı döşemesi insan,
Acısıyla, sızısıyla
Alnının kara yazısıyla
Korkudan tutulmuş dilleri,
İç içe çapraşık yolları
Bin türlü acaip halleriyle insan.
Bir de gördüm ki insanmış her ne var âlemde
Meğer her şeyin aslı astarı insanmış
İnsan âlemde hayal ettiği müddetçe değil,
???????????? Aziiiiz şair,
İnsanları sevdiği kadar yaşarmış.
İnsanları seven mis
Sevmeyen bir hoş kokarmış,
Bundan ötesi yalan
Allı yalan, pullu yalan
Yalan oğul yalanmış.? B. R. Eyüboğlu
Selamların en güzeliyle?
