İbrahim Karabacak Kardeşimin
Hakka Yürümesi üzerine…
Hani daha nice yol aşacaktık
Hani koşacaktık yıllar boyunca
Ecel çıkıverdi bakınıp kaldık
Çekip gittin ey dost! kendi huyunca
Az garip yaşadın velâkin temiz
Güçlüydün, sıkıydın bir ekol, bir iz
Zordur bu sokakta hayli gülmemiz
Bilmem ne söyledin Hafız yuyunca?
Çatıyı çatmıştın eski caminin
Bir değişik idi en son “âmin”in
Hayata gülerdin yok idi kinin
Büküldü boyunum seni duyunca
Tenezzül etmezdin sen hiç yalana
Sığamazdın gittin şu dar alana
Arkadaşım ulaştın mı sılana?
Annene babana sarıl bulunca
“Fareler çuvalı deldi un bitti”
Bu bir espriydi tez gelip gitti
Dünya koşar iken O da seğirtti
Bir mana yüklenir çiçek solunca
Ustaydın, çalıştın çok eser yaptın
En büyük eseri yine Sen kaptın
Biliriz kardeşim geçici koptun
Kavuşuruz bir gün vakit dolunca
CEYHUNİ yüreğim kederli şimdi
Biraz çok dikkatli hederli şimdi
Düğünün anneli, pederli şimdi
Unutma dolan gel bayram olunca
01.07.2012
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)
