Şaşmadım bu sefer alıştım buna
Bu kervan her zaman yola çıkıcı
Kaynayıp çıkan su akar yoluna
Hayat su misali böyle akıcı
İnsanlar bilemez zaman ne zaman
Azrail kapıyı ne gün çalacak
Görünmez gelecek gözlerde duman
Bilinen tek gerçek Hak bâki ancak
Üzülsem ne çıkar üzülmemek zor
Ölüm bir hakikat hiç değişmeyen
Ansızın yakalar ayrılık bir kor
Olmayacak bu kapıdan girmeyen
Daha dündü hey ağabey oturup
Sevinçle hüzünle bir olduğumuz
Resmine capcanlı baktım da durup
Gördüm gözlerinde saklı bir rumuz
Haydi, gülerek git dost meclisine
Orası buradan güzel bilirim
Ansız ayrılıktan yansa da sîne
Hatırana sonsuz değer veririm
6 Temmuz 2012
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)