Çaresiz mi bu dert, anlayamadık?
Sallana sallana bir asrı geçti.
O kadar pislikmiş bir ayamadık
Bunca delikanlı ölümü seçti
Özgürlük dersiniz nerede, hani?
Tenkide kapalı bütün kulaklar
Niye hep dağlarda aranır cani
Nerede ey dostum! İnsani haklar?
Yardımlaşmak esas, bölüşmek esas
İnsanı insana kırdırmak niye?
Medeniyim diyen olmalı hassas
Şu dünya, insana öncü hediye
Sanmayın kalacak bu dünya size
Sanmayın cezasız kalacak bu hâl
Düşersiniz bir gün eşsiz bir köze
Bir çığ kopar gelir olursunuz lâl
“Ben insanım” diyen insana sözüm
İhtiyar dünyayı eyleme beter
“Edep ya hu!” baksana şu hâle gözüm
İnsanlık bu mudur, kes artık yeter!
“Cehalet” fırtına olmuş esiyor
Buna çare, buna ilaç bulmalı
“Zaruret” eşkıya, yollar kesiyor
Vahdet silahıyla çare olmalı
Cehalet asrına geri mi döndük?
Ne zaman kalkacak şu kan davası
“Sadece ben ”denen cümleyle söndük
Hep pusuda durdu faiz havası
Yok mudur hatırı Hudeybiye’nin?
Sulhta değil midir gerçek maslahat?
Kime ne faydası oldu şu kinin?
Çıksın vücudumdan gayri cerahat
Kitabı olmayan bilemez bunu
Kitabı olanlar nereye daldı?
Bütün insanlığın dersi bu konu
Koskoca bir dünya sınıfta kaldı.
Niye anlaşılmaz bu kadar net iş?
Niçin vampirlere açık şu kapı?
Yakışmaz insana bu kadar bet iş
Doktor Yeter artık, getir şu hapı!
17.08.2015
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)
